X favoreee aiutatemi kn la versione di latinooo x domani pleasee

Tsetsy
La fortuna di Ciro. (Cicerone)
Lysander Lacedaemonius, cuius summa fuit virtus, ad Cyrum minorem, Persarum regem, olim venit et huic ea dona tradidit, quae socii ad illum mittebant. Rex hospitem magna comitate accepit et ei quendam agrum suum ostendit, qui apud regiam erat. Lysander, postquam in eo omnia attente inspexit, haec dixit regi, quocum mabulabat: "Nullum unquam agro, rex, hoc amoeniorem ego vidi. Quis has arbores tanto ordine posuit? Quis illa viridaria descripsit, quorum flores tam suaviter olent? Cuius est istius vineae dimensio? Quae manus terminos illius pometi signavit?". Cui sic Cyrus respondit: "Ego ipse, Lysander, haec omnia dimensus sum; mei sunt ordines, mea descriptio, multas etiam istarum arborum mea manu ipse consevi". Tum Lysander purpuram eius et Persicum ornatum spectavit ac dixit:"Recte, Cyre, te beatum dicunt, quoniam virtuti tuae fortuna est coniuncta".

Risposte
Mario
Prego
Chiudo

Tsetsy
grazieee milleeeee Mariio!!:satisfied

Mario
cum Lysander Lacedaemonius, vir summae virtutis, venisset ad eum Sardis eique dona a sociis adtulisset, et ceteris in rebus communem erga Lysandrum atque humanum fuisse et ei quendam consaeptum agrum diligenter consitum ostendisse. Cum autem admiraretur Lysander et proceritates arborum et derectos in quincuncem ordines et humum subactam atque puram et suavitatem odorum, qui adflarentur ex floribus, tum eum dixisse mirari se non modo diligentiam, sed etiam sollertiam eius, a quo essent illa dimensa atque discripta; et Cyrum respondisse: 'Atqui ego ista sum omnia dimensus; mei sunt ordines, mea discriptio, multae etiam istarum arborum mea manu sunt satae.' Tum Lysandrum intuentem purpuram eius et nitorem corporis ornatumque Persicum multo auro multisque gemmis dixisse; 'Recte vero te, Cyre, beatum ferunt, quoniam virtuti tuae fortuna coniuncta est.'

Quando lo spartano Lisandro, uomo di eccezionale valore, si recò a Sardi a portare a Ciro i doni degli alleati, Ciro il giovane, re dei Persiani di straordinaria intelligenza e gloria militare, lo trattò con grande affabilità e cortesia e, tra le altre cose, gli mostrò un parco coltivato con cura. Lisandro apprezzava molto l'altezza degli alberi, la loro disposizione a scacchiera, la terra lavorata e ripulita, la soavità dei profumi che esalavano dai fiori e disse di ammirare non solo la cura ma anche la maestria dell'uomo che aveva disegnato e disposto ogni cosa. Ciro rispose: «Ma sono stato io a disegnare tutto! Mie sono le file, mia la disposizione, addirittura molti di questi alberi li ho piantati di mia mano». Al che Lisandro guardò la porpora, l'eleganza della persona e l'abbigliamento persiano, prezioso di oro e gemme, ed esclamò: «Hanno ragione, Ciro, a dirti felice, perché la tua fortuna si congiunge alla virtù.»

Tsetsy
ragazzi nessuno mi può aiutareeeeeeeeeeeee...questa ank io la vedo 1pò sbagliataaaaa:cry

Mario
Ci sono diversi errori...

freddytvb
Lysander Lacedaemonius, cuius summa fuit virtus, ad Cyrum minorem, Persarum regem, olim venit et huic ea dona tradidit, quae socii ad illum mittebant. Rex hospitem magna comitate accepit et ei quendam agrum suum ostendit, qui apud regiam erat. Lysander, postquam in eo omnia attente inspexit, haec dixit regi, quocum mabulabat: "Nullum unquam agro, rex, hoc amoeniorem ego vidi. Quis has arbores tanto ordine posuit? Quis illa viridaria descripsit, quorum flores tam suaviter olent? Cuius est istius vineae dimensio? Quae manus terminos illius pometi signavit?". Cui sic Cyrus respondit: "Ego ipse, Lysander, haec omnia dimensus sum; mei sunt ordines, mea descriptio, multas etiam istarum arborum mea manu ipse consevi". Tum Lysander purpuram eius et Persicum ornatum spectavit ac dixit:"Recte, Cyre, te beatum dicunt, quoniam virtuti tuae fortuna est coniuncta".

lISANDRO IL lACEDEMONE,AL QUALE FU MOLTA VIRTù,PRESSO CIRO MINORE,RE DEI PERSIANI,UNA VOLTA ANDò E A QUELLO PORTò QUESTI DONI,CHE I SOCI AVEVANO PORTATO A LUI.IL RE ACCETTò L'OSPITE CON GRANDE GENTILEZZA E A QUELLO MOSTRò UN CERTO SUO CAMPO,CHE ERA PRESSO LA REGIA.lISANDRO,DOPO CHE IN QUELLO OGNI COSA AVEVA GUARDATO ATTENTAMENTE,DISSE QUESTE PAROLE AL RE;nESSUN CAMPO O RE IO VIDI PIù BELLO.COME MAI HAI POSTO GLI ALBERI CON TANTO ORDINE?pERCHè HAI CIRCOSCRITTO QUELLI PIù VERDI,DEI QUALI FIORI SONO COSì PROFUMATI?qUAL'è LA GIUSTA MISURA DELLE VIGNE?SEGNA CON LA MANO QUALI SONO I CONFINI DEI FRUTTI?cOSì CIRO RISPOSE A QUELLO:IO STESSO LISANDRO SONO LA DIMENSIONE DI QUESTI.MIEI SONO GLI ORDINI MIE SONO LE DESCRIZIONI.aNCHE MOLTI DI QUESTI ALBERI HO PIANTATO CON LE MIE MANI.ALLORA LISANDRO DISSE:GIUSTAMENTE CIRO DICONO TE BEATO DAL MOMENTO CHA E TE LA FORTUNA è CONNATURATA ALLA VIRTù

Scusa x icaratteri in stampatello...

Questa discussione è stata chiusa