Versioni dal libro libenter
Ciao! auguri a ttt,anke se in ritardo..volevo kiedervi di tradurre qst 2 versioni xkè alcune frasi nn le ho tradotte e nn sn sicura del risultato generale..grazie!!
1) Primo conventu, quem ab regulis factum esse supra memoravi, propter dissensiones placuerat thesauros dividi finesque imperii constitui. Reguli interea in loca thesauris propinqua concesserunt. sed Hiempsal in oppido Thirmida forte hospitio excipiebatur ab eo qui, proximus lictor Iugurthae, carus acceptusque ei semper fuerat. Quem sceleri ministrum ille delegit atque promissis onerat impellitque ut tamquam visurus domum suam eat, et portarum claves adulterinas paret (nam verae ad Hiempsalem referebantur); ceterum, ubi res postularet, se ipsum cum magna manu venturum esse dicebat. Numida mandata brevi tempore conficit atque, ut doctus erat, noctu Iughurtae milites introducit. Qui postquam in aedes inruperunt, diversi regem quaerere, dormientes alios, alios occursantes interficere, scrutari loca abdita, clausa effringere, strepitu et tumultu omnia miscere, cum interim Hiempsal reperitur occultans se tugurio mulieris ancillae, quo, pavidus et ignarus loci, initio perfugerat. Eius Numidae caput ad Iughurtam igitur referunt.
2) At Xerses, Thermopylis expugnantis, protinus accessit astu idque nullis defendentibus, interfectis sacerdotibus quos in arce invenerat, incendio delevit. Cuius flamma perterriti classiarii cum manere non vellent et plurimi monerent ut domos suas discederent moenibusque se defenderent, Themistocles unus restitit et universos se pares Persis esse posse dicebat, dispersos autem se perituros esse, idque Eurybiadi, regi Lacedaemoniorum, qui tum summae imperii praeerat, fore adfirmabat. Quem cum minus quam vellet moveret, noctu de servis suis (illum) quem habuit fidelissimum ad regem misit, ut ei nuntiaret suis verbis adversarios eius in fuga esse:qui si discessissent, maiore cum labore et longinquiore tempore bellum confecturum esse eum, cum singulos consectari cogeretur; si autem in illos statim impetum faceret, brevi tempore universos oppressum. Hac re audita barbarus, nullum dolum subesse credens, postridie alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus, adeo angusto mari conflixit ut eius multitudo navium expicari non potuerit. Victus ergo est magis consilio Themistoclis quam armis Graeciae.
1) Primo conventu, quem ab regulis factum esse supra memoravi, propter dissensiones placuerat thesauros dividi finesque imperii constitui. Reguli interea in loca thesauris propinqua concesserunt. sed Hiempsal in oppido Thirmida forte hospitio excipiebatur ab eo qui, proximus lictor Iugurthae, carus acceptusque ei semper fuerat. Quem sceleri ministrum ille delegit atque promissis onerat impellitque ut tamquam visurus domum suam eat, et portarum claves adulterinas paret (nam verae ad Hiempsalem referebantur); ceterum, ubi res postularet, se ipsum cum magna manu venturum esse dicebat. Numida mandata brevi tempore conficit atque, ut doctus erat, noctu Iughurtae milites introducit. Qui postquam in aedes inruperunt, diversi regem quaerere, dormientes alios, alios occursantes interficere, scrutari loca abdita, clausa effringere, strepitu et tumultu omnia miscere, cum interim Hiempsal reperitur occultans se tugurio mulieris ancillae, quo, pavidus et ignarus loci, initio perfugerat. Eius Numidae caput ad Iughurtam igitur referunt.
2) At Xerses, Thermopylis expugnantis, protinus accessit astu idque nullis defendentibus, interfectis sacerdotibus quos in arce invenerat, incendio delevit. Cuius flamma perterriti classiarii cum manere non vellent et plurimi monerent ut domos suas discederent moenibusque se defenderent, Themistocles unus restitit et universos se pares Persis esse posse dicebat, dispersos autem se perituros esse, idque Eurybiadi, regi Lacedaemoniorum, qui tum summae imperii praeerat, fore adfirmabat. Quem cum minus quam vellet moveret, noctu de servis suis (illum) quem habuit fidelissimum ad regem misit, ut ei nuntiaret suis verbis adversarios eius in fuga esse:qui si discessissent, maiore cum labore et longinquiore tempore bellum confecturum esse eum, cum singulos consectari cogeretur; si autem in illos statim impetum faceret, brevi tempore universos oppressum. Hac re audita barbarus, nullum dolum subesse credens, postridie alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus, adeo angusto mari conflixit ut eius multitudo navium expicari non potuerit. Victus ergo est magis consilio Themistoclis quam armis Graeciae.
Risposte
eheh ma grazie :)
Bravissima DJ!!!
Primo conventu, quem ab regulis factum supra memoravi, propter dissensionem placuerat dividi thesauros finisque imperi singulis constitui. Itaque tempus ad utramque rem decernitur, sed maturius ad pecuniam distribuendam. Reguli interea in loca propinqua thesauris alius alio concessere. Sed Hiempsal in oppido Thirmida forte eius domo utebatur, qui proximus lictor Iugurthae carus acceptusque ei semper fuerat. Quem ille casu ministrum oblatum promissis onerat impellitque, uti tamquam suam visens domum eat, portarum clauis adulterinas paret - nam verae ad Hiempsalem referebantur - ceterum, ubi res postularet, se ipsum cum magna manu venturum. Numida mandata brevi conficit atque, uti doctus erat, noctu Iugurthae milites introducit. Qui postquam in aedis irrupere, diuersi regem quaerere, dormientis alios, alios occursantis interficere, scrutari loca abdita, clausa effringere, strepitu et tumultu omnia miscere, cum interim Hiempsal reperitur occultans se tugurio mulieris ancillae, quo initio pauidus et ignarus loci perfugerat. Numidae caput eius, uti iussi erant, ad Iugurtham referunt.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Nel primo convegno, che, come si è detto, ebbero i prìncipi, dato il disaccordo, fu deciso di spartire i tesori e di stabilire i confini del dominio di ciascuno. Fissarono le date per le due operazioni, e prima di tutto per la divisione del tesoro. Nel frattempo i prìncipi si ritirarono in diverse parti, tutti, però, nelle vicinanze dei tesori. A Iempsale toccò di soggiornare in Tirmida, in casa di un tale che, essendo primo littore di Giugurta, gli era sempre stato caro e gradito. Poiché il caso gli offre un simile strumento, Giugurta con grandi promesse lo induce a recarsi nella sua casa come per visitarla e a preparare chiavi false per le porte, in quanto le autentiche venivano riconsegnate a Iempsale; al momento opportuno, poi, egli sarebbe giunto con un nutrito stuolo di armati. Il Numida esegue senza indugi gli ordini, e, come convenuto, introduce nottetempo i soldati di Giugurta. Questi, precipitatisi dentro, si spargono alla ricerca del re, uccidono alcuni nel sonno, altri mentre si fanno loro incontro, frugano in ogni angolo, sfondano le porte, mettono tutto a soqquadro con gran strepito e trambusto: quand'ecco trovano Iempsale che si nasconde nella capanna di una schiava, ove sin dall'inizio, atterrito e inesperto dei luoghi, aveva trovato rifugio. I Numidi, come era stato loro ordinato, portano la sua testa a Giugurta.
At Xerses, Thermopylis expugnantis, protinus accessit astu idque nullis defendentibus, interfectis sacerdotibus quos in arce invenerat, incendio delevit. Cuius flamma perterriti classiarii cum manere non vellent et plurimi monerent ut domos suas discederent moenibusque se defenderent, Themistocles unus restitit et universos se pares Persis esse posse dicebat, dispersos autem se perituros esse, idque Eurybiadi, regi Lacedaemoniorum, qui tum summae imperii praeerat, fore adfirmabat. Quem cum minus quam vellet moveret, noctu de servis suis (illum) quem habuit fidelissimum ad regem misit, ut ei nuntiaret suis verbis adversarios eius in fuga esse:qui si discessissent, maiore cum labore et longinquiore tempore bellum confecturum esse eum, cum singulos consectari cogeretur; si autem in illos statim impetum faceret, brevi tempore universos oppressum. Hac re audita barbarus, nullum dolum subesse credens, postridie alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus, adeo angusto mari conflixit ut eius multitudo navium expicari non potuerit. Victus ergo est magis consilio Themistoclis quam armis Graeciae.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ma Serse, espugnate le Termopili, ben presto si avvicinò alla città e, visto che nessuno la difendeva, uccisi i sacerdoti che aveva scoperto nella rocca, la distrusse con un incendio. Dato che i marinai, sbigottiti dalle fiamme dell'incendio, non avevano il coraggio di rimanere e moltissimi esortavano a tornare alle proprie città e a difendersi dall'interno delle mura, il solo Temistocle si oppose e affermava che tutti uniti potevano far fronte al nemico, mentre dimostrava che divisi sarebbero morti, e garantiva a Euribiade, re degli Spartani, il quale allora possedeva il comando supremo, che ciò si sarebbe verificato. Visto che lo conviceva meno di quanto desiderasse, durante la notte inviò dal re il servo più fedele che aveva, affinché gli annunciasse a nome suo che i suoi avversari erano in fuga: se quelli se ne fossero andati avrebbe messo fine alla guerra in più lungo tempo e con maggior fatica, visto che era costretto ad inseguirli ad uno ad uno: se li aggrediva subito li avrebbe schiacciati tutti in breve tempo. Questo piano aveva come obiettivo che tutti, sebbene controvoglia, fossero costretti a combattere. Il barbaro (Serse), ascoltata questa notizia, ritenendo che non ci fosse alcun tranello sotto, il giorno successivo, in un luogo a lui assai sfavorevole e al contrario assai opportuno per i suoi nemici, combatté in un mare così stretto che la moltitudine delle sue navi non poté essere spiegata. Pertanto fu vinto ancor più dal piano di Temistocle che dalle armi della Grecia.
La prima è presa dal sito bastava fare una ricerca la seconda da qui
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Nel primo convegno, che, come si è detto, ebbero i prìncipi, dato il disaccordo, fu deciso di spartire i tesori e di stabilire i confini del dominio di ciascuno. Fissarono le date per le due operazioni, e prima di tutto per la divisione del tesoro. Nel frattempo i prìncipi si ritirarono in diverse parti, tutti, però, nelle vicinanze dei tesori. A Iempsale toccò di soggiornare in Tirmida, in casa di un tale che, essendo primo littore di Giugurta, gli era sempre stato caro e gradito. Poiché il caso gli offre un simile strumento, Giugurta con grandi promesse lo induce a recarsi nella sua casa come per visitarla e a preparare chiavi false per le porte, in quanto le autentiche venivano riconsegnate a Iempsale; al momento opportuno, poi, egli sarebbe giunto con un nutrito stuolo di armati. Il Numida esegue senza indugi gli ordini, e, come convenuto, introduce nottetempo i soldati di Giugurta. Questi, precipitatisi dentro, si spargono alla ricerca del re, uccidono alcuni nel sonno, altri mentre si fanno loro incontro, frugano in ogni angolo, sfondano le porte, mettono tutto a soqquadro con gran strepito e trambusto: quand'ecco trovano Iempsale che si nasconde nella capanna di una schiava, ove sin dall'inizio, atterrito e inesperto dei luoghi, aveva trovato rifugio. I Numidi, come era stato loro ordinato, portano la sua testa a Giugurta.
At Xerses, Thermopylis expugnantis, protinus accessit astu idque nullis defendentibus, interfectis sacerdotibus quos in arce invenerat, incendio delevit. Cuius flamma perterriti classiarii cum manere non vellent et plurimi monerent ut domos suas discederent moenibusque se defenderent, Themistocles unus restitit et universos se pares Persis esse posse dicebat, dispersos autem se perituros esse, idque Eurybiadi, regi Lacedaemoniorum, qui tum summae imperii praeerat, fore adfirmabat. Quem cum minus quam vellet moveret, noctu de servis suis (illum) quem habuit fidelissimum ad regem misit, ut ei nuntiaret suis verbis adversarios eius in fuga esse:qui si discessissent, maiore cum labore et longinquiore tempore bellum confecturum esse eum, cum singulos consectari cogeretur; si autem in illos statim impetum faceret, brevi tempore universos oppressum. Hac re audita barbarus, nullum dolum subesse credens, postridie alienissimo sibi loco, contra opportunissimo hostibus, adeo angusto mari conflixit ut eius multitudo navium expicari non potuerit. Victus ergo est magis consilio Themistoclis quam armis Graeciae.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ma Serse, espugnate le Termopili, ben presto si avvicinò alla città e, visto che nessuno la difendeva, uccisi i sacerdoti che aveva scoperto nella rocca, la distrusse con un incendio. Dato che i marinai, sbigottiti dalle fiamme dell'incendio, non avevano il coraggio di rimanere e moltissimi esortavano a tornare alle proprie città e a difendersi dall'interno delle mura, il solo Temistocle si oppose e affermava che tutti uniti potevano far fronte al nemico, mentre dimostrava che divisi sarebbero morti, e garantiva a Euribiade, re degli Spartani, il quale allora possedeva il comando supremo, che ciò si sarebbe verificato. Visto che lo conviceva meno di quanto desiderasse, durante la notte inviò dal re il servo più fedele che aveva, affinché gli annunciasse a nome suo che i suoi avversari erano in fuga: se quelli se ne fossero andati avrebbe messo fine alla guerra in più lungo tempo e con maggior fatica, visto che era costretto ad inseguirli ad uno ad uno: se li aggrediva subito li avrebbe schiacciati tutti in breve tempo. Questo piano aveva come obiettivo che tutti, sebbene controvoglia, fossero costretti a combattere. Il barbaro (Serse), ascoltata questa notizia, ritenendo che non ci fosse alcun tranello sotto, il giorno successivo, in un luogo a lui assai sfavorevole e al contrario assai opportuno per i suoi nemici, combatté in un mare così stretto che la moltitudine delle sue navi non poté essere spiegata. Pertanto fu vinto ancor più dal piano di Temistocle che dalle armi della Grecia.
La prima è presa dal sito bastava fare una ricerca la seconda da qui