Versione latino!! (75845)
Ciao a tutti, sono nuova e mi serve urgentemente (per lunedì) questa versione di latino! Per favore!! :cry
Tabellarius domum Iulii venit, qui epistulam Aemiliae attulit. Ianitor eum primo in villam admittere nolebat; tantem ille intravit et epistulam ostendit ostiario; qui statim epistulam prehendit et in atrio ad dominam suam tulit.
Aemiliam ceram aspiciens signum amicae sue cognovit, cui nomen erat Metella. Postquam signum rupit, epistulam legere coepit, qua amica rem tristem, quae ei acciderat, narrabat.
Metella enim planis verbis scripserat "se infelicem esse": "amicum suum in Graeciam profectum" narrabit neque sperabat "se eum visuram esse" usque ad finem anni. Amicus, qui mercator erat, dixerat "se procul ab oppido haud longum tempus mansurum esse"; tamen affirmaverat "se officia sua neglegere non posse sibique a mercatoribus Graecis merces emere opus esse.
Sed Metella amicum mentiri eamque fallere putabat. "Tales sunt viri, mea Aemilia!" scripserat in epistula "Ille mihi 'amorem suum numquam minorem futurum esse, immo vero auctum iri' promiserat!"
Cum Metella ad portum Ostiae amicum proficiscentem saltatum ivit, a longe clamavit: "Revertere ad me! Noli me solam relinquere!" -sed vox eis diccilis erat auditu, neque amicus eam videre potuerat, quia navis quam celerrime portum deseruerat et brevi e conspectu Metellae abierat.
Aemilia dolebat quod Metella scripserat "se miserrima, esse atque cotidie multis cum lacrimis flere, "sed sciebat virum illum non esse improbum; ergo certa erat eum brevi rediturum esse ad amicam suam. Aemilia enim eum amicam suam reliquisse credere non poterat.
Post tres menses Aemiliam alteram epistulam accepit , quae Metella eam narravit "amicum e Graecia rediisse sibique donum pulcherrimum dedisse" Amicus enim e Graecia anulum magni pretii secum tulerat, eumque Metelllae dederat. Metellae dederat. Metella laetissima erat.
Tabellarius domum Iulii venit, qui epistulam Aemiliae attulit. Ianitor eum primo in villam admittere nolebat; tantem ille intravit et epistulam ostendit ostiario; qui statim epistulam prehendit et in atrio ad dominam suam tulit.
Aemiliam ceram aspiciens signum amicae sue cognovit, cui nomen erat Metella. Postquam signum rupit, epistulam legere coepit, qua amica rem tristem, quae ei acciderat, narrabat.
Metella enim planis verbis scripserat "se infelicem esse": "amicum suum in Graeciam profectum" narrabit neque sperabat "se eum visuram esse" usque ad finem anni. Amicus, qui mercator erat, dixerat "se procul ab oppido haud longum tempus mansurum esse"; tamen affirmaverat "se officia sua neglegere non posse sibique a mercatoribus Graecis merces emere opus esse.
Sed Metella amicum mentiri eamque fallere putabat. "Tales sunt viri, mea Aemilia!" scripserat in epistula "Ille mihi 'amorem suum numquam minorem futurum esse, immo vero auctum iri' promiserat!"
Cum Metella ad portum Ostiae amicum proficiscentem saltatum ivit, a longe clamavit: "Revertere ad me! Noli me solam relinquere!" -sed vox eis diccilis erat auditu, neque amicus eam videre potuerat, quia navis quam celerrime portum deseruerat et brevi e conspectu Metellae abierat.
Aemilia dolebat quod Metella scripserat "se miserrima, esse atque cotidie multis cum lacrimis flere, "sed sciebat virum illum non esse improbum; ergo certa erat eum brevi rediturum esse ad amicam suam. Aemilia enim eum amicam suam reliquisse credere non poterat.
Post tres menses Aemiliam alteram epistulam accepit , quae Metella eam narravit "amicum e Graecia rediisse sibique donum pulcherrimum dedisse" Amicus enim e Graecia anulum magni pretii secum tulerat, eumque Metelllae dederat. Metellae dederat. Metella laetissima erat.
Risposte
Purtroppo non li so, so solo che si intitola Non omnes viri mali sunt, Metella! e che è la numero 53! :(
se mi dici il libro, autore pag, numero e titolo della versione
ti dò + facilmente una mano ;)
ti dò + facilmente una mano ;)