Versione (18945)
Titolo : IRREPRENSIBILE ATTICO è di Nepote
Mendacium neque dicebat neque pati poterat.Itaque eius comitas non sine severitate erat neque gravitas sine facilitate,ut difficile esset intellectu,utrum eum amici magis vererentur an amarent.Quidquid rogabatur, religiose promittebat,quod non liberalis,sed levis arbitrabatur polliceri,quod praestare non posset.Idem in tenendo quod semel anniusset,tanta erat cura,ut non mandatam,sed suam rem videretur agere.
Vi ringrazio in anticipo
Mendacium neque dicebat neque pati poterat.Itaque eius comitas non sine severitate erat neque gravitas sine facilitate,ut difficile esset intellectu,utrum eum amici magis vererentur an amarent.Quidquid rogabatur, religiose promittebat,quod non liberalis,sed levis arbitrabatur polliceri,quod praestare non posset.Idem in tenendo quod semel anniusset,tanta erat cura,ut non mandatam,sed suam rem videretur agere.
Vi ringrazio in anticipo
Risposte
Trovata:
Mendacium neque dicebat neque pati poterat. Itaque eius comitas non sine severitate erat neque gravitas sine facilitate ut difficile esset intellectu utrum eum amici magis vererentur an amarent. Quidquid rogabatur religiose promittebat quod non liberalis sed levis arbitrabatur polliceri quod praestare non posset. Idem in nitendo quod semel annuisset tanta erat cura ut non mandatam sed suam rem videretur agere
Menzogne non le diceva né poteva sopportarle. Così la sua affabilità non era scevra da severità, né la sua serietà senza cordialità; sì che difficilmente si capiva, se gli amici lo amassero o rispettassero di più. Di qualunque cosa fosse richiesto, era molto cauto nel promettere, perché riteneva che fosse di persona non liberale ma leggera promettere quello che non si può mantenere. Ma poi nel mantenere quello che avesse una volta accordato, metteva un tale impegno, da sembrare che trattasse non un affare affidato da altri, ma suo proprio.
Mendacium neque dicebat neque pati poterat. Itaque eius comitas non sine severitate erat neque gravitas sine facilitate ut difficile esset intellectu utrum eum amici magis vererentur an amarent. Quidquid rogabatur religiose promittebat quod non liberalis sed levis arbitrabatur polliceri quod praestare non posset. Idem in nitendo quod semel annuisset tanta erat cura ut non mandatam sed suam rem videretur agere
Menzogne non le diceva né poteva sopportarle. Così la sua affabilità non era scevra da severità, né la sua serietà senza cordialità; sì che difficilmente si capiva, se gli amici lo amassero o rispettassero di più. Di qualunque cosa fosse richiesto, era molto cauto nel promettere, perché riteneva che fosse di persona non liberale ma leggera promettere quello che non si può mantenere. Ma poi nel mantenere quello che avesse una volta accordato, metteva un tale impegno, da sembrare che trattasse non un affare affidato da altri, ma suo proprio.
Questa discussione è stata chiusa