Le orecchie di Mida:
Per favore, mi traducete per oggi questa versione di Igino delle orecchie di Mida?
"Olim, ut fabulae narrant, Pan (nominativo singolare=Pan) pecudum deus, Apollinem ad musicum certamen provocavit. Midas (nominativo singolare=Mida), Phrygiae rex, arbiter certaminis, victoriam Pani tribuit, sed iram et ultionis cupiditatem Apollinis excitavit.
Quia Apollo Midae aures praeter modum auxerat (accento sulla "e"), regis aures asinorum auribus omnino (lineetta sopra la "i") similes fuerunt (lineetta sopra la "e").
Midas vehementer (avverbio) doluit et statim purpurea tiara caput velavit: sed, haud multo post, servus novum inauditumque monstrum notavit. Midas servo silentium severe (avverbio) imposuit et homo, quoniam magnis terroribus vexabatur, aliquandiu (avverbio) tacuit; sed tandem fossam in terra defodit (lineetta sulla "o"), in quam (=nella quale) insusurravit: "Midas rex aures asininas habet". Sed, cum tremulae harundines succreverunt, vocem sine intermissione edebant: "Midas rex aures asininas habet!""
"Olim, ut fabulae narrant, Pan (nominativo singolare=Pan) pecudum deus, Apollinem ad musicum certamen provocavit. Midas (nominativo singolare=Mida), Phrygiae rex, arbiter certaminis, victoriam Pani tribuit, sed iram et ultionis cupiditatem Apollinis excitavit.
Quia Apollo Midae aures praeter modum auxerat (accento sulla "e"), regis aures asinorum auribus omnino (lineetta sopra la "i") similes fuerunt (lineetta sopra la "e").
Midas vehementer (avverbio) doluit et statim purpurea tiara caput velavit: sed, haud multo post, servus novum inauditumque monstrum notavit. Midas servo silentium severe (avverbio) imposuit et homo, quoniam magnis terroribus vexabatur, aliquandiu (avverbio) tacuit; sed tandem fossam in terra defodit (lineetta sulla "o"), in quam (=nella quale) insusurravit: "Midas rex aures asininas habet". Sed, cum tremulae harundines succreverunt, vocem sine intermissione edebant: "Midas rex aures asininas habet!""
Risposte
"Olim, ut fabulae narrant, Pan (nominativo singolare=Pan) pecudum deus, Apollinem ad musicum certamen provocavit. Midas (nominativo singolare=Mida), Phrygiae rex, arbiter certaminis, victoriam Pani tribuit, sed iram et ultionis cupiditatem Apollinis excitavit.
Quia Apollo Midae aures praeter modum auxerat , regis aures asinorum auribus omnino similes fuerunt.
Midas vehementer (avverbio) doluit et statim purpurea tiara caput velavit: sed, haud multo post, servus novum inauditumque monstrum notavit. Midas servo silentium severe (avverbio) imposuit et homo, quoniam magnis terroribus vexabatur, aliquandiu (avverbio) tacuit; sed tandem fossam in terra defodit (lineetta sulla "o" ), in quam (=nella quale) insusurravit: "Midas rex aures asininas habet". Sed, cum tremulae harundines succreverunt, vocem sine intermissione edebant: "Midas rex aures asininas habet!""
Una volta, come narrano le favole, Pan, dio delle mandrie, provocò ad una gara di musica Apollo. Mida, re della Frigia, giudice della gara, assegnò la vittoria a Pan, ma suscitò l'ira e il desiderio di vendetta di Apollo.
Poichè Apollo aveva accresciuto oltre misura le orecchie di Mida, le orecchie del re furono del tutto simili alle orecchie degli asini.
Mida se ne dolse fortemente e subito coprì il capo con un turbante di porpora: ma, non molto dopo, un servo notò la nuova e insolita mostruosità. Mida impose con severità al servo il silenzio e l'uomo, poichè era sconvolto da grandi paure, per un certo tempo tacque; ma alla fine scavò in terra una fossa, nella quale mormorò : « il re Mida ha le orecchie d'asino ». Ma , quando spuntarono delle vacillanti canne da flauto, esse emettevano una voce senza interruzione : « il re Mida ha le orecchie d'asino ».
ciao mallothebest :hi
Quia Apollo Midae aures praeter modum auxerat , regis aures asinorum auribus omnino similes fuerunt.
Midas vehementer (avverbio) doluit et statim purpurea tiara caput velavit: sed, haud multo post, servus novum inauditumque monstrum notavit. Midas servo silentium severe (avverbio) imposuit et homo, quoniam magnis terroribus vexabatur, aliquandiu (avverbio) tacuit; sed tandem fossam in terra defodit (lineetta sulla "o" ), in quam (=nella quale) insusurravit: "Midas rex aures asininas habet". Sed, cum tremulae harundines succreverunt, vocem sine intermissione edebant: "Midas rex aures asininas habet!""
Una volta, come narrano le favole, Pan, dio delle mandrie, provocò ad una gara di musica Apollo. Mida, re della Frigia, giudice della gara, assegnò la vittoria a Pan, ma suscitò l'ira e il desiderio di vendetta di Apollo.
Poichè Apollo aveva accresciuto oltre misura le orecchie di Mida, le orecchie del re furono del tutto simili alle orecchie degli asini.
Mida se ne dolse fortemente e subito coprì il capo con un turbante di porpora: ma, non molto dopo, un servo notò la nuova e insolita mostruosità. Mida impose con severità al servo il silenzio e l'uomo, poichè era sconvolto da grandi paure, per un certo tempo tacque; ma alla fine scavò in terra una fossa, nella quale mormorò : « il re Mida ha le orecchie d'asino ». Ma , quando spuntarono delle vacillanti canne da flauto, esse emettevano una voce senza interruzione : « il re Mida ha le orecchie d'asino ».
ciao mallothebest :hi