La morte di Alcibiade

pikkolafarfalla
Alcibiàdes, victis Atheniensibus, non satis tuta eadem loca sibi arbìtrans, penìtus in Thrae-ciam se abdìdit, sperans ibifacillime suam fortunam occùli. Falso. Nam Thraeces, postquam eum cum magna pecunia venisse senserunt, insidias fecerunt. Tum ille, cernens nullum locum sibi tutum fare propter potentiam Lacedaemoniorum, ad Pharnabàzum in Asiam transiit, ubi vero autem res novas contro Lacedaemonios molirì non desiit. Ergo satràpes Phamabàzus, cum autem cum Lacedaemoniis coniuravisset, duos ( — "due") familiares misit qui eum interficerent. lili cum ferro eum aggredì non auderent, noctu Ugna contulerunt circa casam, in qua quiescebat, eamque succenderunt, ut incendio conficerent quem manu superali posse diffidebant. lile autem, ut sonitu flammae est excitatus, etsi gladius ei subduc-tus erat, familiaris sui telum eripuit. Namque quidam ex Arcadia hospes cum eo erat. Hunc sequi se iubet et, paucis vestimentis arreptis, his in ignem coniectis, flammae vini transiit. Quem ut barbari incendium effugisse viderunt, telis emlnus missis interfecerunt caputque eius ad Pharnabàzum rettulerunt. At mulier, quae cum eo vivere solita erat, muliebri sua veste contectum aedificii incendio mortuum cremavit. Sic Alcibiàdes diem obiit supremum.
CORNELIO NEPOTE

Risposte
alessandroass
At Alcibiades, victis Atheniensibus non satis tuta eadem loca sibi arbitrans, penitus in Thraeciam se supra Propontidem abdidit, sperans ibi facillime suam fortunam occuli posse. Falso. 2 Nam Thraeces, postquam eum cum magna pecunia venisse senserunt, insidias fecerunt; qui ea, quae apportarat, abstulerunt, ipsum capere non potuerunt. 3 Ille cernens nullum locum sibi tutum in Graecia propter potentiam Lacedaemoniorum, ad Pharnabazum in Asiam transiit; quem quidem adeo sua cepit humanitate, ut eum nemo in amicitia antecederet. Namque ei Grynium dederat, in Phrygia castrum, ex quo quinquagena talenta vectigalis capiebat. 4 Qua fortuna Alcibiades non erat contentus neque Athenas victas Lacedaemoniis servire poterat pati. Itaque ad patriam liberandam omni ferebatur cogitatione. 5 Sed videbat id sine rege Perse non posse fieri ideoque eum amicum sibi cupiebat adiungi neque dubitabat facile se consecuturum, si modo eius conveniundi habuisset potestatem. Nam Cyrum fratrem ei bellum clam parare Lacedaemoniis adiuvantibus sciebat: id si aperuisset, magnam se initurum gratiam videbat.

Ma Alcibiade, dopo la sconfitta degli Ateniesi, ritenendo che quei luoghi non fossero sufficientemente sicuri per lui, si nascose all'interno della Tracia, oltre la Propontide, sperando che lì molto facilmente avrebbe potuto tener nascosti i suoi averi. Si sbagliava. 2 Infatti quando i Traci si accorsero che era arrivato con una grande quantità di denaro, gli tesero un agguato: gli portarono via quello che aveva recato con sé, ma non riuscirono a prenderlo. 3 Alcibiade, rendendosi conto che nessun luogo nella Grecia era per lui sicuro per lo strapotere degli Spartani, passò in Asia da Farnabazo e lo legò talmente a sé con i suoi modi affabili, da divenire il suo più intimo amico. E così gli concesse Grinio, un castello in Frigia, da cui ricavava un tributo di cinquanta talenti. 4 Ma Alcibiade non si sentiva pago di questa fortuna e non riusciva a darsi pace che Atene vinta fosse sotto il giogo degli Spartani. E così tutti i suoi pensieri erano rivolti a liberare la patria. 5 Ma capiva che ciò non poteva realizzarsi senza il re di Persia e perciò desiderava farselo amico ed era certo che ci sarebbe riuscito se solo avesse avuto la possibilità di incontrarlo. Sapeva infatti che il fratello Ciro, gli preparava in segreto una guerra con l'aiuto degli Spartani; se glielo avesse rivelato, capiva che avrebbe conquistato pienamente il suo favore.

Ci sono i numeri in modo da facilitare la comprensione!

Rispondi
Per rispondere a questa discussione devi prima effettuare il login.