Ho bisogno di aiuto con le ultime versioni di LAT per le vacanze
Come da titolo ho bisogno d'aiuto per fare due versioni che non riesco proprio a comprendere,nonostante non dovrebbero essere difficili.
Prima versione:
Philippus, Amyntae filius, terrae Macedoniae rex, cuius virtute industriaque Macetae locupletissimo imperio aucti gentium nationumque multarum potiri coeperant et cuius vim atque arma toti Graeciae cavenda metuendaque inclitae illae Demosthenis orationes contionesque vocificant,
II. is Philippus, cum in omni fere tempore negotiis belli victoriisque adfectus exercitusque esset, a liberali tamen Musa et a studiis humanitatis numquam afuit, quin lepide comiterque pleraque et faceret et diceret.
III. Feruntur adeo libri epistularum eius munditiae et venustatis et prudentiae plenarum, velut sunt illae litterae, quibus Aristoteli philosopho natum esse sibi Alexandrum nuntiavit.
IV. Ea epistula, quoniam curae diligentiaeque in liberorum disciplinas hortamentum est, exscribenda visa est ad commonendos parentum animos.
V. Exponenda est igitur ad hanc ferme sententiam:
"Philippus Aristoteli salutem dicit.
Filium mihi genitum scito. Quod equidem dis habeo gratiam, non proinde quia natus est, quam pro eo, quod eum nasci contigit temporibus vitae tuae. Spero enim fore, ut eductus eruditusque a te dignus exsistat et nobis et rerum istarum susceptione."
Seconda versione:
Nonnumquam qui in discrimen capitis adducti sunt, neque damnari neque absolvi possunt. Mater familias Zmyrnaea virum et filium interemisse dicitur, cum comperisset ab his occisum esse filium quem ex priore viro enixa fuerat. Cum res ad Dolabellam proconsulem delata esset, is ad Areopagi cognitionem relegavit. Neque facile ei videbatur liberare mulierem duabus caedibus contaminatam, neque punire eandem tam iusto dolorem impulsam. Consideranter et mansuete populi Romani magistratus, sed non minus sapienter Areopagitae egisse videntur. Qui, inspectà causà, sententiam novam et inauditam dixerunt. Et accusator et rea post centum annos ad iudicium reverti iussi sunt. Sic Dolabella quaestionem transferendo, Areopagitae differendo, damnandi atque absolvendi inexplicabilem cunctationem vitaverunt.
Aiutatemi vi prego,non so proprio come tradurle .....
Prima versione:
Philippus, Amyntae filius, terrae Macedoniae rex, cuius virtute industriaque Macetae locupletissimo imperio aucti gentium nationumque multarum potiri coeperant et cuius vim atque arma toti Graeciae cavenda metuendaque inclitae illae Demosthenis orationes contionesque vocificant,
II. is Philippus, cum in omni fere tempore negotiis belli victoriisque adfectus exercitusque esset, a liberali tamen Musa et a studiis humanitatis numquam afuit, quin lepide comiterque pleraque et faceret et diceret.
III. Feruntur adeo libri epistularum eius munditiae et venustatis et prudentiae plenarum, velut sunt illae litterae, quibus Aristoteli philosopho natum esse sibi Alexandrum nuntiavit.
IV. Ea epistula, quoniam curae diligentiaeque in liberorum disciplinas hortamentum est, exscribenda visa est ad commonendos parentum animos.
V. Exponenda est igitur ad hanc ferme sententiam:
"Philippus Aristoteli salutem dicit.
Filium mihi genitum scito. Quod equidem dis habeo gratiam, non proinde quia natus est, quam pro eo, quod eum nasci contigit temporibus vitae tuae. Spero enim fore, ut eductus eruditusque a te dignus exsistat et nobis et rerum istarum susceptione."
Seconda versione:
Nonnumquam qui in discrimen capitis adducti sunt, neque damnari neque absolvi possunt. Mater familias Zmyrnaea virum et filium interemisse dicitur, cum comperisset ab his occisum esse filium quem ex priore viro enixa fuerat. Cum res ad Dolabellam proconsulem delata esset, is ad Areopagi cognitionem relegavit. Neque facile ei videbatur liberare mulierem duabus caedibus contaminatam, neque punire eandem tam iusto dolorem impulsam. Consideranter et mansuete populi Romani magistratus, sed non minus sapienter Areopagitae egisse videntur. Qui, inspectà causà, sententiam novam et inauditam dixerunt. Et accusator et rea post centum annos ad iudicium reverti iussi sunt. Sic Dolabella quaestionem transferendo, Areopagitae differendo, damnandi atque absolvendi inexplicabilem cunctationem vitaverunt.
Aiutatemi vi prego,non so proprio come tradurle .....
Risposte
Si,quella in inglese l'ho tradotta (E non con i traduttori automatici,sennò viene male eheh)
paraskeuazo :
Mario l'avrà cancellato assieme al suo, cmq mò ci vuola la prima versione, io nn ho trovato nulla e se nn c'è rieuscito mario, mhm brutto segno :con
si nn l'ho canc involontariamente.
:conah pensavo l'avcessi cancellato tu...:con
Mario l'avrà cancellato assieme al suo, cmq mò ci vuola la prima versione, io nn ho trovato nulla e se nn c'è riuscito mario, mhm brutto segno :con
la traduci tu in ita dall'ingle?
in 2 sec ho visto scomparire ilpost di para!
certo k m riferivo a merch!
in 2 sec ho visto scomparire ilpost di para!
certo k m riferivo a merch!
prego
la seconda vers nn la trovo
la seconda vers nn la trovo
Grazie mille thx
Sarei felicissimo se mi potessi dare una mano anche con l'altra ^^
Sarei felicissimo se mi potessi dare una mano anche con l'altra ^^
Philippus, Amyntae filius, terrae Macedoniae rex, cuius virtute industriaque Macetae locupletissimo imperio aucti gentium nationumque multarum potiri coeperant et cuius vim atque arma toti Graeciae cavenda metuendaque inclitae illae Demosthenis orationes contionesque vocificant, 2 is Philippus, cum in omni fere tempore negotiis belli victoriisque adfectus exercitusque esset, a liberali tamen Musa et a studiis humanitatis numquam afuit, quin lepide comiterque pleraque et faceret et diceret. 3 Feruntur adeo libri epistularum eius munditiae et venustatis et prudentiae plenarum, velut sunt illae litterae, quibus Aristoteli philosopho natum esse sibi Alexandrum nuntiavit. 4 Ea epistula, quoniam curae diligentiaeque in liberorum disciplinas hortamentum est, exscribenda visa est ad commonendos parentum animos. 5 Exponenda est igitur ad hanc ferme sententiam:
"Philippus Aristoteli salutem dicit.
Filium mihi genitum scito. Quod equidem dis habeo gratiam, non proinde quia natus est, quam pro eo, quod eum nasci contigit temporibus vitae tuae. Spero enim fore, ut eductus eruditusque a te dignus exsistat et nobis et rerum istarum susceptione."
Philip, son of Amyntas, was king of the land of Macedonia. Through his valour and energy the Macedonians had greatly increased and enriched their kingdom, and had begun to extend their power over many nations and peoples, so that Demosthenes, in those famous orations and addresses,5 insists that his power and arms are to be feared and dreaded by all Greece. 2 This Philip, although most constantly busied and distracted by the labours and triumphs of war, yet never was a stranger to the Muse of the liberal arts and the pursuit of culture, but his p161acts and words never lacked charm and refinement. 3 In fact collections of his letters are in circulation, which abound in elegance, grace, and wisdom, as for example, the one in which he announced to the philosopher Aristotle the birth of his son Alexander.6
Since this letter is an encouragement to care and attention in the education of children, I thought that it ought to be quoted in full, as an admonition to parents. 5 It may be translated, then, about as follows:
"Philip to Aristotle, Greeting.
"Know that a son is born to me. For this indeed I thank the gods, not so much because he is born, as because it is his good fortune to be born during your lifetime. For I hope that as a result of your training and instruction he will prove worthy of us and of succeeding to our kingdom."
"Philippus Aristoteli salutem dicit.
Filium mihi genitum scito. Quod equidem dis habeo gratiam, non proinde quia natus est, quam pro eo, quod eum nasci contigit temporibus vitae tuae. Spero enim fore, ut eductus eruditusque a te dignus exsistat et nobis et rerum istarum susceptione."
Philip, son of Amyntas, was king of the land of Macedonia. Through his valour and energy the Macedonians had greatly increased and enriched their kingdom, and had begun to extend their power over many nations and peoples, so that Demosthenes, in those famous orations and addresses,5 insists that his power and arms are to be feared and dreaded by all Greece. 2 This Philip, although most constantly busied and distracted by the labours and triumphs of war, yet never was a stranger to the Muse of the liberal arts and the pursuit of culture, but his p161acts and words never lacked charm and refinement. 3 In fact collections of his letters are in circulation, which abound in elegance, grace, and wisdom, as for example, the one in which he announced to the philosopher Aristotle the birth of his son Alexander.6
Since this letter is an encouragement to care and attention in the education of children, I thought that it ought to be quoted in full, as an admonition to parents. 5 It may be translated, then, about as follows:
"Philip to Aristotle, Greeting.
"Know that a son is born to me. For this indeed I thank the gods, not so much because he is born, as because it is his good fortune to be born during your lifetime. For I hope that as a result of your training and instruction he will prove worthy of us and of succeeding to our kingdom."
Questa discussione è stata chiusa