HO BISOGNO DELLA TRADUZIONE DI QUESTA VERSIONE, GRAZIE MILLE
Athenis olim quidam (= un tale) vivebat, qui in subitam dementiam incidit, credebatque se regem esse. Multi cives, pueri praesertim, virum iocose salutabant, regem appellantes; et misellus salutatione superbus et laetus erat. Tamen familiares ad medicum eum adduxerunt et medicus virum dementem ad sanitatem perduxit. Postquam sanus domum remeavit, omnes eum vitabant;
nemo enim cupiebat se putari amicum hominis qui demens fuerat. Ille igitur assidue solus vivebat, miseramque vitam agebat. Post aliquot dies medicus mercedem petiit curarum. Et ille respondit: “Ego duplicem mercedem tibi dabo, si ad priorem statum redegeris”.
nemo enim cupiebat se putari amicum hominis qui demens fuerat. Ille igitur assidue solus vivebat, miseramque vitam agebat. Post aliquot dies medicus mercedem petiit curarum. Et ille respondit: “Ego duplicem mercedem tibi dabo, si ad priorem statum redegeris”.
Miglior risposta
Un tempo ad Atene viveva un tale che incappò in un'improvvisa pazzia e credeva di essere un re. Molti cittadini, soprattutto i bambini, salutavano scherzosamente l'uomo chiamandolo re; e il poveretto era orgoglioso e contento per il saluto. Tuttavia i familiari lo portarono da un medico e il medico condusse l'uomo pazzo alla guarigione. Dopo che ritornò a casa in buona salute, tutti lo evitavano; nessuno infatti desiderava essere considerato amico di un uomo che era stato pazzo. Dunque quello viveva continuamente da solo e conduceva una vita infelice. Dopo alcuni giorni il medico chiese il compenso per le cure. E quello rispose: «Ti darò un compenso doppio, se mi riporterai alla condizione precedente».
Miglior risposta