è per domani!

french7
primo lamentis et planctibus tota regia personabat;mox velut in vasta solitudine omnia trist slentio muta torpebant, cm ad maestas cogitatones dolrem convertissent.nobiles pueri, custodie eius corporis adsueti, nec doloris magnitudinem capere nec se ipsos intra vestibulum regiae retinere potuerunt. vagi et furentibus similes tantam urbem luctu et maerore compleverant, quos in tali casu dolor suggerit. ergo, qui extra regiam adstiterant, macedones pariter barbarique, concurrerunt;nec poterant victos a victoribus in communi dolore discernere. persae iustissimus et mitissimum, etiam dignum maxima existimatione, macedones fortissimum regem invocantes, certamen maeroris edebant.amnesquaerebant cur rex tam viridis et in flore aetatis fortunaeque invidia deorum ereptus esset rebus humanis.

thx:thx

Risposte
silmagister
primo lamentis et planctibus tota regia personabat;mox velut in vasta solitudine omnia trist slentio muta torpebant, cm ad maestas cogitatones dolrem convertissent.nobiles pueri, custodie eius corporis adsueti, nec doloris magnitudinem capere nec se ipsos intra vestibulum regiae retinere potuerunt.

In un primo momento l'intera reggia risuonava di lamenti e pianti; subito dopo ogni manifestazione , muta in un triste silenzio, come in un vasto deserto, era paralizzata , avendo essi trasformato il dolore in tristi riflessioni personali ( cogitationes ). I nobili giovani, abituati alla guardia del suo corpo, non poterono arrestare l'intensità del dolore nè trattenersi all'interno dell'atrio della reggia.

vagi et furentibus similes tantam urbem luctu et maerore compleverant, quos in tali casu dolor suggerit. ergo, qui extra regiam adstiterant, macedones pariter barbarique, concurrerunt;nec poterant victos a victoribus in communi dolore discernere. persae iustissimus et mitissimum, etiam dignum maxima existimatione, macedones fortissimum regem invocantes, certamen maeroris edebant.omnes quaerebant cur rex tam viridis et in flore aetatis fortunaeque invidia deorum ereptus esset rebus humanis.


vagando e simili a pazzi, avevano riempito una così grande città di lutto e di afflizione, che in tali circostanze il dolore suggerisce. Quindi, coloro che erano rimasti al di fuori della reggia, accorsero assieme, Macedoni e Barbari; e nel comune dolore non potevano distinguere i vinti dai vincitori. I Persiani, invocando il più giusto ed umano, degno anche della massima stima, i Macedoni il migliore ed il più valoroso dei re, facevano come a gara nel dolore. Tutti ( si ) chiedevano perchè un re tanto giovane e nel fiore dell'età e della fortuna fosse stato strappato all'umanità dall'invidia degli déi.

ciao french7 :lol

french7
silmagister:
a fra poco french7...:satisfied

grazie!!:satisfied

silmagister
a fra poco french7...:satisfied

Rispondi
Per rispondere a questa discussione devi prima effettuare il login.