Analisi maturità 2011 ??? Please!!!!

scricciola890
analisi versione maturità 2011 .... Please




Quicumque beatus esse constituet, unum esse bonum putet quod honestum est; nam si ullum aliud existimat, primum male de providentia iudicat, quia multa incommoda iustis viris accidunt, et quia quidquid nobis dedit breve est et exiguum si compares mundi totius aevo. Ex hac deploratione nascitur ut ingrati divinorum interpretes simus: querimur quod non semper, quod et pauca nobis et incerta et abitura contingant. Inde est quod nec vivere nec mori volumus: vitae nos odium tenet, timor mortis. Natat omne consilium nec implere nos ulla felicitas potest. Causa autem est quod non pervenimus ad illud bonum immensum et insuperabile ubi necesse est resistat voluntas nostra quia ultra summum non est locus. Quaeris quare virtus nullo egeat? Praesentibus gaudet, non concupiscit absentia; nihil non illi magnum est quod satis. Ab hoc discede iudicio: non pietas constabit, non fides, multa enim utramque praestare cupienti patienda sunt ex iis quae mala vocantur, multa impendenda ex iis quibus indulgemus tamquam bonis. Perit fortitudo, quae periculum facere debet sui; perit magnanimitas, quae non potest eminere nisi omnia velut minuta contempsit quae pro maximis vulgus optat; perit gratia et relatio gratiae si timemus laborem, si quicquam pretiosius fide novimus, si non optima spectamus.

Risposte
selene82
Ecco l'analisi del periodo!

Quicumque beatus esse constituet: subordinata relativo-indef.
unum esse bonum: oggettiva
putet: principale
quod honestum est: relativa
nam si ullum aliud existimat: ipotetica
primum male de providentia iudicat: principale
quia multa incommoda iustis viris accidunt: causale
et quia ... breve est et exiguum: coordinata alla causale
quidquid nobis dedit: relativa indef.
si compares mundi totius aevo: ipotetica
Ex hac deploratione nascitur: principale
ut ingrati divinorum interpretes simus: completiva di fatto
querimur: principale
quod non semper, quod et pauca nobis et incerta et abitura contingant: dichiarative
Inde est: principale
quod ... volumus: dichiarativa
nec vivere nec mori: infinitive
vitae nos odium tenet, timor mortis: principele
Natat omne consilium: principale
nec ulla felicitas potest: coordinata alla principale
implere nos: infinitiva
Causa autem est: principale
quod non pervenimus ad illud bonum immensum et insuperabile: dichiarativa
ubi necesse est: relativa
resistat voluntas nostra: volitiva
quia ultra summum non est locus: causale
Quaeris: principale
quare virtus nullo egeat: interrogativa
Praesentibus gaudet: principale
non concupiscit absentia: coordinata alla principale
nihil non illi magnum est: principale
quod satis: relativa
Ab hoc discede iudicio: principale
non pietas constabit, non fides: principale
multa enim patienda sunt: principale
cupienti: participio congiunto
utramque praestare: infinitiva
ex iis quae mala vocantur: relativa
multa impendenda ex iis: coordinata alla principale
quibus indulgemus tamquam bonis: relativa
Perit fortitudo: principale
quae periculum facere debet sui: relativa
perit magnanimitas: principale
quae non potest eminere: relativa
nisi omnia velut minuta contempsit: ipotetica
quae pro maximis vulgus optat: relativa
perit gratia et relatio gratiae: principale
si timemus laborem: ipotetica
si quicquam pretiosius fide novimus: coordinata alla ipotetica
si non optima spectamus: coordinata alla ipotetica

ciao!
sele

92kiaretta
Chiunque voglia essere felice, si convinca che l’unico bene è ciò che è virtuoso; infatti se pensa che ce ne sia qualche altro, prima di tutto giudica male in merito alla provvidenza, perché agli uomini onesti capitano molte disgrazie e perché qualunque cosa ci ha concesso è insignificante e di breve durata se la paragoni all’età dell’universo. Da questa insoddisfazione deriva che non manifestiamo gratitudine per i benefici divini: ci lamentiamo che non ci capitino sempre, che siano scarsi, incerti e caduchi. Ne deriva che non vogliamo vivere, né morire: noi odiamo la vita, temiamo la morte. Ogni nostro progetto è incerto e non siamo mai pienamente felici. Ma il motivo è che non siamo arrivati a quel bene immenso e insuperabile dove la nostra volontà necessariamente si arresta perché oltre la vetta non c’è niente. Chiedi perché la virtù non provi nessun bisogno? Gode di quello che ha, non desidera quello che le manca, per essa è grande quanto basta. Allontanati da questo criterio: verranno a mancare il sentimento religioso, la lealtà, infatti da chi vuole mantenere entrambi, devono essere sopportati molti di quelli che sono definiti mali, devono essere tralasciate molte cose di cui ci compiacciamo come se fossero beni. Scompare la forza d’animo, che deve mettere se stessa alla prova; scompare la magnanimità, che non può emergere se non disprezza come cose di poco conto tutti quei beni che la moltitudine desidera e tiene nella massima considerazione; scompaiono la riconoscenza e i rapporti di gratitudine, se temiamo la fatica, se pensiamo che ci sia qualcosa di più prezioso della lealtà, se non aspiriamo al meglio.

Rispondi
Per rispondere a questa discussione devi prima effettuare il login.