Vi scongiuro! per domani!

[...................]

Neque me praeterit quantas opes nobilitatis solus, inpotens, inani specie magistratus, pellere dominatione incipiam, quantoque tutius factio noxiorum agat quam soli innocentes

Me piget taedetque per vulnera rei publicae ulterius procedere. Lauream nec senatus cuiquam dedit nec quisquam sibi dari desideravit civitatis parte lacrimante.

Neque qnim hoc te Crasse, fallit quam multa sint et quam varia genera dicendi, neque minus haec tamen tua gravissimi sermonis lenitas, quam illa summa vis et contentio probatur.

Atticus religiose promittebat sed levis arbitrabatur polliceri, quod praestare non posset (ciò che non potesse). Idem in tenendo quod semel annuisset, tanta era cura, ut non mandatum, sed suam rem videretur agere. Numquam suscepti negotii eum partaesum est: suam enim existimationem in ea re agi putabat; qua nihil habebat carius.