VERSIONI HELP ME, sono disperato vi pregooooo :(

Haran Banjo
Mi servirebbero le seguenti Versioni tratte dal libro Latina Lectio, vi scongiuro sto messo malissimi ma che più male non se può !!!! :((((

- Un gesto cavalleresco di Alessandro di Curzio Rufo pag 344 N°280
( inizio: Cum alexander.... FIne :....coniugi redderetur )

-Massinissa sfugge ad un aggauto di Lvio pag 345 N° 282
( inizio: Bucar, praefectus regis... Fine: ...sequendi fuit )

-Un distacco stanziante di GIustino Pag 349 N° 292
(inizio: Agathocles, Siciliae rex.... FIne: ....Uxorem secuta est )

-Forza d animo di un filosofo di Valerio Massimo Pag 347 N°287
( inizio: Zenon Eleates... Fine: fortunamque mutavit )

-I Galli e il santuario di Delfi tratta da Giustino Pag 347 N°286
( inizio: Dux Gallorum Brennus... FIne: ... ad signa revocarentur )



GRAZIE IN ANTICIPO AIUTATEMI VI PREGO :(

Risposte
Haran Banjo
OK ! domani ne posto una

se la scansiono è lo stesso ?

alkalewi
allora tradurreste anche le mie??

https://www.skuola.net/forums.php?m=posts&q=4044

Grazie 1000000000 ! ! ! ! ! !

IPPLALA
No, magari te le possiamo tradurre

Haran Banjo
No nemmeno questa è !!e le altre ?
AIUTOOOOooOOoo
Ma se le scrivo in latino poi le torvate di sicuro ?

Mario
Brennus, Gallorum dux, Delphos iter vertit. Habebat sexaginta quinque milia peditum; Delphis autem sociisque tantum quattuor milia militum erant. Contemptu hostium paucitatis, Galli sine respectu periculorum in bellum ruebant; contra Delphi Gallos e summo montis vertice partim saxo, partim armis obruebant. In hoc partium certamine repente universorum templorum antistes, simul et ipsae vates cum insignibus atque infulis, pavidi vecordesque in primam militum aciem procurrunt. Advenisse deum clamant, se vidisse iuvenem insignis pulchritudinis desilientem in templum per culminis aperta fastigia; addunt duas armatas virgines ex propinquis duabus Dianae Minervaeque aedibus occurrisse, nec oculis tantum se haec perspexisse, audisse etiam stridorem arcus ac strepitus armorum. His vocibus incensi, omnes certatim in proelium prosiliunt. Praesentiam dei et ipsi Galli statim senserunt; nam terrae motu portio montis abrupta Gallorum stravit exercitum, deinde tempestas grandine et frigore saucios ex vulneribus absumpsit. Dux ipse Brennus, cum dolorem vulnerum non toleraret, pugione vitam finivit.

Brenno, comandante dei Galli, volse la marcia verso Delfi. Aveva sessantacinquemila fanti; invece gli abitanti di Delfi e gli alleati avevano soltanto quattromila soldati. Con disprezzo della esiguità dei nemici, i Galli senza considerazione dei pericoli si precipitavano in battaglia contro gli abitanti di Delfi dalla vetta più alta del monte in parte coi sassi, in parte con le armi sopraffacevano i Galli. In questa lotta delle parti improvvisamente i sacerdoti di tutti quanti i templi, e contemporaneamente le stesse profetesse con le insegne e le bende, paurosi e fuori di sé si precipitano verso la prima fila dei soldati. Annunciano gridando che è arrivato un dio, che hanno visto un giovane di straordinaria bellezza mentre saltare giù nel tempio attraverso i frontoni aperti del tetto. Aggiungono che due vergini armate sono accorse da due vicini templi di Diana e Minerva, e che non hanno solo visto queste cose con gli occhi, ma che hanno anche udito lo stridore dell'arco e lo strepito delle armi. Accesi da queste voci, tutti a gara si precipitano nella battaglia. Anche gli stessi Galli si resero conto della presenza del dio; infatti a causa di un terremoto una parte scoscesa del monte travolse l'esercito dei Galli, quindi una tempesta di finì con grandine e gelo coloro che (già) erano malridotti in conseguenza delle ferite. Lo stesso condottiero Brenno, non sopportando il dolore delle ferite, si tolse la vita con un pugnale.

IPPLALA
Facciamo così, siccome non trovo nulla, postale, cioè scrivele

Haran Banjo
Nessuna delle due è esatta :( HELPAMI

IPPLALA
Cavolo...

Haran Banjo
non è questa !!!! :( l le altre invece ? Grazie ancora

IPPLALA
Brennus, gallorum dux, postquam Italiam invaserat atque Romam obsederat, cum copiis suis Adriaticum mare transiit atque in Graeciam pervenit.Ibi arma in Delphorum templum convertit, cupidus diripiendiApollinis templum, ubi magnae divitiae erant.Deus autem non solum templum suum, sed etiam omnia sacra aedificia urbemque ita servavit.Cum Brennus cum militibus suis Delphos adiit,Delphorum incolae arma ad urbis defensionem ceperuntRepente templi antistens in medios cives procubuit atque exclamavit:"Apollo nobiscum est, cives, et nos adiuvabit;nam eius sagittarium strepitum audivi".Dum antistes haec verba dicit, etiam Galli dei praesentiam senseruntropter terrae motum enim montis pars magno cum strepitu curruit et multos milites oppressit.Brennus caedis dolorem non tulit ac pugione vitam finivitAlter dux cum reliquis militibus e Graecia excessit atque in Galliam rediit.


Brenno, comandante dei galli, dopo che aveva invaso l'italia e aveva assediato roma, con le sue truppe attraversò il mare adriatico e giunse in grecia. Qui portò le armi nel tempio di delfi, desideroso di saccheggiare il tempio di Apollo, dove erano grandi ricchezze. Il dio tuttavia salvò così non solo il tempio ma anche tutte le cose sacre e gli edifici e la città. Quando Brenno con i suoi soldati giunse a Delfi, gli abitanti di Delfi presero le armi per difendere la città. All'improvviso stando davanti al tempio si inginocchiò davanti ai cittadini e esclamò: Apollo è con noi, cittadini, e ci aiuterà; infatti ho sentito lo strepito delle sue frecce. Mentre (antistes) disse queste parole, anche i Galli sentirono la presenza del dio e per un terremoto la parte del monte con grande strepito (currit) e oppresse molti soldati. Brenno non sopportò il dolore della sconfitta e con il pugnale si uccise. L'altro comandante con i restati soldati uscì dalla grecia e ritornò in gallia.


Il testo è questo?
Agathocles, rex Siciliae, pacificatus cum Karthaginiensibus partem civitatium a se fiducia virium dissidentem armis subegit. 2 Dein quasi angustis insulae terminis clauderetur, cuius imperii partem primis incrementis ne speraverat quidem, in Italiam transcendit, exemplum Dionysii secutus, qui multas Italiae civitates subegerat. 3 Primi igitur hostes illi Bruttii fuere, quia et fortissimi tum et opulentissimi videbantur, simul et ad iniurias vicinorum prompti. 4 Nam multas civitates Graeci nominis Italia expulerant; 5 auctores quoque suos Lucanos bello vicerant et pacem cum his aequis legibus fecerant. 6 Tanta feritas animorum erat, ut nec origini suae parcerent. 7 Namque Lucani isdem legibus liberos suos quibus et Spartani instituere soliti erant. 8 Quippe ab initio pubertatis in silvis inter pastores habebantur sine ministerio servili, sine veste, quam induerent vel cui incubarent, ut a primis annis duritiae parsimoniaeque sine ullo usu urbis adsuescerent. 9 Cibus his praeda venatica, potus aut lactis aut fontium liquor erat. Sic ad labores bellicos indurabantur. 10 Horum igitur ex numero L primo ex agris finitimorum praedare soliti, confluente deinde multitudine sollicitati praeda cum plures facti essent, infestas regiones reddebant. 11 Itaque fatigatus querelis sociorum Dionysius, Siciliae tyrannus, sexcentos Afros ad conpescendos eos miserat; 12 quorum castellum proditum sibi per Bruttiam mulierem expugnaverunt ibique civitatem concurrentibus ad opinionem novae urbis pastoribus statuerunt Bruttiosque se ex nomine mulieris vocaverunt. 13 Primum illis cum Lucanis, originis suae auctoribus, bellum fuit, 14 qua victoria erecti cum pacem aequo iure fecissent, ceteros finitimos armis subegerunt tantasque opes brevi consecuti sunt, ut perniciosi etiam regibus haberentur. 15 Denique Alexander, rex Epiri, cum in auxilium Graecarum civitatium cum magno exercitu in Italiam venisset, cum omnibus copiis ab his deletus est. 16 Quare feritas eorum successu felicitatis incensa diu terribilis finitimis fuit. 17 Ad postremum inploratus Agathocles spe ampliandi regni a Sicilia in Italiam traiecit.

Questa discussione è stata chiusa