VERSIONI

latinoincrisi
grazie mille x l'aiuto...
CLEMENZA E GENEROSITà DI EMILIO PAOLO VERSO I VINTI:cum perseo,macedonum rege,Aemilius paulus consul apud pydnam feliciter dimicavit, viginti milibus hostium occisis, romanorum centum militibus amissis. rex cum equitatu integro fugit, sed cum civitates macedoniae omnes romanis se dedidissent et ipse ab amicis desereretur, cum filio in romanorum potestatem venit, cum consul audivisset regem, ad praetorium perductum, iam adesse, surrexit et, paulum progressus, regi ingredienti manum porrexit eumque ad pedes suos procumbentem erexit. rex, submissis oculis, nihil dixit diuque flevit. tum consul:" bono animo esto!-inquit-nam populi romani clementia certam salutis spem tibi filioque tuo praebet!" postea edixit ut civitates macedonum liberae essent et dimidium tributorum praestarent, quae regibus antea praestitissent(praestiterant), ut appareret populum romanum pro aequitate magis quam avaritia dimicare.

se qualkuno ha bisogno in italiano io sn molto brava...

Risposte
pukketta
Chiudo.

SuperGaara
Clemenza e generosità di Emilio Paolo verso i vinti

Cum Perseo, Macedonum rege, Aemilius Paulus consul apud Pydnam feliciter dimicavit, viginti milibus hostium occisis, Romanorum centum militibus amissis. Rex cum equitatu integro fugit, sed cum civitates macedoniae omnes romanis se dedidissent et ipse ab amicis desereretur, cum filio in romanorum potestatem venit. Cum consul audivisset regem, ad praetorium perductum, iam adesse, surrexit et, paulum progressus, regi ingredienti manum porrexit eumque ad pedes suos procumbentem erexit. Rex, submissis oculis, nihil dixit diuque flevit. Tum consul:" Bono animo esto! -inquit- nam populi Romani clementia certam salutis spem tibi filioque tuo praebet!". Postea edixit ut civitates macedonum liberae essent et dimidium tributorum praestarent, quae regibus antea praestitissent (praestiterant), ut appareret populum romanum pro aequitate magis quam avaritia dimicare.

Il console Emilio Paolo combatté con esito fortunato presso Pidna con Perseo, re dei Macedoni, dei nemici furono uccisi ventimila soldati, dei Romani furono persi cento soldati. Il re fuggì con l’incolume cavalleria, ma quando tutte le città della Macedonia si arresero ai Romani e lui stesso fu abbandonato dagli amici, con il figlio venne in potere dei Romani. Dopo che il console ebbe ascoltato il re, condotto al pretorio, già presente, si alzò e, dopo esser avanzato un poco, porse la mano al re che entrava, e sollevò quello che si era inchinato ai suoi piedi. Il re, con occhi dimessi, non disse nulla e pianse a lungo. Allora il console disse: “Sarai ben disposto, infatti la clemenza del popolo Romano offrirà a te e a tuo figlio una certa speranza di salvezza!”. In seguito stabilì di liberare le città dei Macedoni e di dare metà dei tributi, che in precedenza avevano versato al re, affinché sembrasse che il popolo Romano combattesse per la giustizia più che per l’avarizia.

Questa discussione è stata chiusa