Versione Latino! grazie
Sed ea animi elatio, quae cernitur in periculis et laboribus,
si iustitia uacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis
commodis, in uitio est; non modo enim id uirtutis non est, sed est
potius immanitatis omnem humanitatem repellentis. Itaque probe
definitur a Stoicis fortitudo, cum eam uirtutem esse dicunt
propugnantem pro aequitate. Quocirca nemo, qui fortitudinis gloriam
consecutus est insidiis et malitia, laudem est adeptus: nihil enim
honestum esse potest, quod iustitia uacat.
[1.63] Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "solum
scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia
est appellanda, uerum etiam animus paratus ad periculum, si sua
cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen
habeat, quam fortitudinis." Itaque uiros fortes et magnanimos eosdem
bonos et simplices, ueritatis amicos minimeque fallaces esse uolumus;
quae sunt ex media laude iustitiae.
=)
si iustitia uacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis
commodis, in uitio est; non modo enim id uirtutis non est, sed est
potius immanitatis omnem humanitatem repellentis. Itaque probe
definitur a Stoicis fortitudo, cum eam uirtutem esse dicunt
propugnantem pro aequitate. Quocirca nemo, qui fortitudinis gloriam
consecutus est insidiis et malitia, laudem est adeptus: nihil enim
honestum esse potest, quod iustitia uacat.
[1.63] Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "solum
scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia
est appellanda, uerum etiam animus paratus ad periculum, si sua
cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen
habeat, quam fortitudinis." Itaque uiros fortes et magnanimos eosdem
bonos et simplices, ueritatis amicos minimeque fallaces esse uolumus;
quae sunt ex media laude iustitiae.
=)
Risposte
Bene...chiudo :hi
Prego!
grazie mille! =)
Sed ea animi elatio, quae cernitur in periculis et laboribus,
si iustitia uacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis
commodis, in uitio est; non modo enim id uirtutis non est, sed est
potius immanitatis omnem humanitatem repellentis. Itaque probe
definitur a Stoicis fortitudo, cum eam uirtutem esse dicunt
propugnantem pro aequitate. Quocirca nemo, qui fortitudinis gloriam
consecutus est insidiis et malitia, laudem est adeptus: nihil enim
honestum esse potest, quod iustitia uacat
Ma quella grandezza d'animo che si manifesta nei pericoli e nelle difficoltà se manca di giustizia e combatte non per il pubblico bene ma per i suoi particolari interessi è in colpa: perché l'egoismo non solo è estraneo alla virtù ma piuttosto è proprio della brutalità che esclude e respinge ogni gentilezza umana. Pertanto gli Stoici ben definiscono la fortezza quando affermano che essa è quella virtù che combatte in difesa della giustizia. Nessuno perciò che abbia conseguito fama di fortezza con inganni e con malizia ha mai ottenuto una vera gloria: non c'è onestà se non c'è giustizia. 63. Bellissima dunque quella frase di Platone: " Non solo quel sapere che è disgiunto da giustizia va chiamato furfanteria piuttosto che sapienza ma anche il coraggio che affronta i pericoli se è mosso non dal bene comune ma da un suo personale interesse abbia il nome di audacia piuttosto che di fortezza". Noi vogliamo pertanto che gli uomini forti e coraggiosi siano nel medesimo tempo buoni e schietti amanti della verità e alieni da ogni impostura: qualità queste che scaturiscono dall'intima essenza della giustizia.
Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "solum scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia est appellanda, verum etiam animus paratus ad periculum, si sua cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen habeat, quam fortitudinis." Itaque viros fortes et magnanimos eosdem bonos et simplices, veritatis amicos minimeque fallaces esse volumus; quae sunt ex media laude iustitiae.
Bellissima, dunque, quella frase di Platone: « Non solo quel sapere, che è disgiunto da giustizia, va chiamato furfanteria piuttosto che sapienza, ma anche il coraggio che affronta i pericoli, se è mosso, non dal bene comune, ma da un suo personale interesse, abbia il nome di audacia piuttosto che di fortezza». Noi vogliamo pertanto che gli uomini forti e coraggiosi siano, nel medesimo tempo, buoni e schietti, amanti della verità e alieni da ogni impostura: qualità queste che scaturiscono dall'intima essenza della giustizia.
si iustitia uacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis
commodis, in uitio est; non modo enim id uirtutis non est, sed est
potius immanitatis omnem humanitatem repellentis. Itaque probe
definitur a Stoicis fortitudo, cum eam uirtutem esse dicunt
propugnantem pro aequitate. Quocirca nemo, qui fortitudinis gloriam
consecutus est insidiis et malitia, laudem est adeptus: nihil enim
honestum esse potest, quod iustitia uacat
Ma quella grandezza d'animo che si manifesta nei pericoli e nelle difficoltà se manca di giustizia e combatte non per il pubblico bene ma per i suoi particolari interessi è in colpa: perché l'egoismo non solo è estraneo alla virtù ma piuttosto è proprio della brutalità che esclude e respinge ogni gentilezza umana. Pertanto gli Stoici ben definiscono la fortezza quando affermano che essa è quella virtù che combatte in difesa della giustizia. Nessuno perciò che abbia conseguito fama di fortezza con inganni e con malizia ha mai ottenuto una vera gloria: non c'è onestà se non c'è giustizia. 63. Bellissima dunque quella frase di Platone: " Non solo quel sapere che è disgiunto da giustizia va chiamato furfanteria piuttosto che sapienza ma anche il coraggio che affronta i pericoli se è mosso non dal bene comune ma da un suo personale interesse abbia il nome di audacia piuttosto che di fortezza". Noi vogliamo pertanto che gli uomini forti e coraggiosi siano nel medesimo tempo buoni e schietti amanti della verità e alieni da ogni impostura: qualità queste che scaturiscono dall'intima essenza della giustizia.
Praeclarum igitur illud Platonis: "Non," inquit, "solum scientia, quae est remota ab iustitia calliditas potius quam sapientia est appellanda, verum etiam animus paratus ad periculum, si sua cupiditate, non utilitate communi impellitur, audaciae potius nomen habeat, quam fortitudinis." Itaque viros fortes et magnanimos eosdem bonos et simplices, veritatis amicos minimeque fallaces esse volumus; quae sunt ex media laude iustitiae.
Bellissima, dunque, quella frase di Platone: « Non solo quel sapere, che è disgiunto da giustizia, va chiamato furfanteria piuttosto che sapienza, ma anche il coraggio che affronta i pericoli, se è mosso, non dal bene comune, ma da un suo personale interesse, abbia il nome di audacia piuttosto che di fortezza». Noi vogliamo pertanto che gli uomini forti e coraggiosi siano, nel medesimo tempo, buoni e schietti, amanti della verità e alieni da ogni impostura: qualità queste che scaturiscono dall'intima essenza della giustizia.
Questa discussione è stata chiusa