Versione: abdicazione di diocleziano ENTRO DOMANI
MI SERVE ENTRO DOMANI PERCHè MI INTERROGA
diocleziano sagax et admodum subtile ingenium fuit.
cum autem, ingravescente aetate, parum se indoneum imperio esse sentiret et quieti studeret, herculio collegae suasit ut in vitam privatam concederent et officium tuendae reipublicae viridioribus iunioribusque mandarent.
cui aegre a collega obtemperatur est.
tamen uterque uno die insignia imperii privato habitu mutavit, nicomediae diocletianus, herculius mediolani, post triumphus inclitum, quod romae egerant, pompa illustri, cui senatus populusque interfuerunt.
concesserunt deinde salonas unus, alter in lucaniam.
dioclezianus privatus in villa, quam sibi haud procul a salonis aedificaverant, praedlaro otio condenuit et omnibus imperatoribus exemplo moderationis fuit.
nam solus post conditum imperium ex tanto fastigio sua sponte ed privatae vitae statum remeavit.
quod ei maximo honori fuit.
contigit enim ei- quod nulli contegerant prius- et, cum privatus obisset, inter divos tamen referretur
diocleziano sagax et admodum subtile ingenium fuit.
cum autem, ingravescente aetate, parum se indoneum imperio esse sentiret et quieti studeret, herculio collegae suasit ut in vitam privatam concederent et officium tuendae reipublicae viridioribus iunioribusque mandarent.
cui aegre a collega obtemperatur est.
tamen uterque uno die insignia imperii privato habitu mutavit, nicomediae diocletianus, herculius mediolani, post triumphus inclitum, quod romae egerant, pompa illustri, cui senatus populusque interfuerunt.
concesserunt deinde salonas unus, alter in lucaniam.
dioclezianus privatus in villa, quam sibi haud procul a salonis aedificaverant, praedlaro otio condenuit et omnibus imperatoribus exemplo moderationis fuit.
nam solus post conditum imperium ex tanto fastigio sua sponte ed privatae vitae statum remeavit.
quod ei maximo honori fuit.
contigit enim ei- quod nulli contegerant prius- et, cum privatus obisset, inter divos tamen referretur
Risposte
diocleziano (dat. di possesso) sagax et admodum subtile ingenium fuit.
cum autem, /// ingravescente aetate,/// parum se indoneum imperio esse /// sentiret et quieti studeret,/// herculio collegae suasit /// ut in vitam privatam concederent et officium tuendae reipublicae ( genit. gerundivo ) viridioribus iunioribusque mandarent.cui (nesso relativo) aegre a collega obtemperatum est (impersonale).
principali
cum narrativi
ablativo assoluto contemporaneo
completiva volitiva
Diocleziano ebbe un ingegno acuto ed estremamente perspicace. Poichè poi capiva di essere poco adatto al potere, dal momento che l'età avanzava sempre di più,e cercava la tranquillità, convinse il collega Erculio a ritirarsi a vita privata e ad affidare l'impegno di prendersi cura dello stato a persone più forti e giovani. E da parte del collega si obbedì a malincuore a lui.
tamen uterque uno die insignia imperii privato habitu mutavit, nicomediae diocletianus, herculius mediolani, post triumphum inclitum, /// quod romae egerant, /// pompa illustri, cui senatus populusque interfuerunt.
concesserunt deinde salonas unus, alter in lucaniam.
dioclezianus privatus in villa, /// quam sibi haud procul a salonis aedificaverant,/// praedlaro otio consenuit et omnibus imperatoribus exemplo ( imperatoribus exemplo --> doppio dativo ) moderationis fuit.
nam solus post conditum ( partic. attributivo da "condo" )imperium ex tanto fastigio sua sponte ed privatae vitae statum remeavit.quod ( nesso relativo)ei maximo honori ( ei...honori --> doppio dativo) fuit.
contigit enim ei- quod nulli contegerant prius- ut,/// cum privatus obisset, /// inter divos tamen referretur
principali
relative
completiva dichiarativa
cum narrativo concessivo
tuttavia entrambi in un sol giorno cambiarono i fregi del potere con un condizione da cittadino privato, Diocleziano a Nicomedia, Erculio a Milano, dopo un illustre trionfo, che avevano celebrato a Roma, con una solenne processione, cui parteciparono il senato e il popolo. Si ritirarono poi uno a Salona, l'altro in Lucania. Diocleziano invecchiò in splendido ozio da cittadino privato in una tenuta di campagna, che gli avevano costruito non lontano da Salona, e fu per tutti gli imperatori di esempio di moderazione. Infatti solo lui dopo la fondazione dell'impero tornò dopo tanto lustro di sua spontanea volontà ad una condizione di vita privata ; cosa che gli fu di grandissimo onore. A lui infatti capitò - cosa che non era mai capitata a nessuno prima - di essere annoverato tra i divini, pur essendo morto da cittadino privato.
ciao saretta91sm ...benvenuta :hi
ecco anche un po' di analisi :hi
cum autem, /// ingravescente aetate,/// parum se indoneum imperio esse /// sentiret et quieti studeret,/// herculio collegae suasit /// ut in vitam privatam concederent et officium tuendae reipublicae ( genit. gerundivo ) viridioribus iunioribusque mandarent.cui (nesso relativo) aegre a collega obtemperatum est (impersonale).
principali
cum narrativi
ablativo assoluto contemporaneo
completiva volitiva
Diocleziano ebbe un ingegno acuto ed estremamente perspicace. Poichè poi capiva di essere poco adatto al potere, dal momento che l'età avanzava sempre di più,e cercava la tranquillità, convinse il collega Erculio a ritirarsi a vita privata e ad affidare l'impegno di prendersi cura dello stato a persone più forti e giovani. E da parte del collega si obbedì a malincuore a lui.
tamen uterque uno die insignia imperii privato habitu mutavit, nicomediae diocletianus, herculius mediolani, post triumphum inclitum, /// quod romae egerant, /// pompa illustri, cui senatus populusque interfuerunt.
concesserunt deinde salonas unus, alter in lucaniam.
dioclezianus privatus in villa, /// quam sibi haud procul a salonis aedificaverant,/// praedlaro otio consenuit et omnibus imperatoribus exemplo ( imperatoribus exemplo --> doppio dativo ) moderationis fuit.
nam solus post conditum ( partic. attributivo da "condo" )imperium ex tanto fastigio sua sponte ed privatae vitae statum remeavit.quod ( nesso relativo)ei maximo honori ( ei...honori --> doppio dativo) fuit.
contigit enim ei- quod nulli contegerant prius- ut,/// cum privatus obisset, /// inter divos tamen referretur
principali
relative
completiva dichiarativa
cum narrativo concessivo
tuttavia entrambi in un sol giorno cambiarono i fregi del potere con un condizione da cittadino privato, Diocleziano a Nicomedia, Erculio a Milano, dopo un illustre trionfo, che avevano celebrato a Roma, con una solenne processione, cui parteciparono il senato e il popolo. Si ritirarono poi uno a Salona, l'altro in Lucania. Diocleziano invecchiò in splendido ozio da cittadino privato in una tenuta di campagna, che gli avevano costruito non lontano da Salona, e fu per tutti gli imperatori di esempio di moderazione. Infatti solo lui dopo la fondazione dell'impero tornò dopo tanto lustro di sua spontanea volontà ad una condizione di vita privata ; cosa che gli fu di grandissimo onore. A lui infatti capitò - cosa che non era mai capitata a nessuno prima - di essere annoverato tra i divini, pur essendo morto da cittadino privato.
ciao saretta91sm ...benvenuta :hi
ecco anche un po' di analisi :hi