Per piacere !

daddo--093
in urbe syracusis Damon et Phintia,qui Pytagoreae sectae sectatore fuerunt,mirae amicitiae exemplum ediderunt.Alterum Dionysius,eius urbis tyrannus,morte damnaverat necisque diem destinaverat.Tum is,qui morti addictus(destinato) erat,moram paucorum dierum postulavit,quia res suas in patria ordinare debebat et de reditu eius vas(garante) fuit amicus.Hanc tamen condicionem statuit Dionysius:.Iam appropinquabat definita hora neque ille revertebat:tunc unusquisque civium improbabat stultitiam illius,qui sic temere pro amico sponsionem fecerat.At vero alter hora statuta revertit et fidem,quam tyranno et sponsori dederat,servavit.Ob admirationem tam fidelis amicitiae Dionysius utrumque liberavi,quia nullum antea tantae fidei et amoris exemplum emquam viderat.

oii so k nn dovrei scrivere discussioni doppie xò..vedevo k le altre versioni erano state tradotte e forse nn v siete resi conto d questaaa!!! qndi..vi kiedo d tradurmelaa!!!! pleaseee

Risposte
cinci
Chiudo.

:hi

Kinery
Nella città di Siracusa Damone e FInzia, entrambi seguaci della setta di Pitagora, offrirono un meraviglioso esempio di amicizia. Dioniso, tiranno di quella città, aveva condannato a morte uno dei due e aveva stabilito il giorno della morte. Allora quello, che era destinato alla morte,chiese il ritardo di pochi giorni,doveva sistemare alcuni doveri in patria e sul suo ritorno fu garante l'amico.Dioniso tuttavia stabilì tale condizione: "se quello non fosse tornato al giorno deciso l'altro avrebbe pagato al suo posto la morte".Già si avvicinava l'ora stabilita e quello non tornava(tunc unusquisque civium improbabat stultitiam illius,qui sic temere pro amico sponsionem fecerat) Ma in verità l'altro tornò all'ora stabilita e conservò la parola che aveva dato al tiranno e al garante.(Ob admirationem tam fidelis amicitiae Dionysius utrumque liberavi,quia nullum antea tantae fidei et amoris exemplum emquam viderat).

Questa discussione è stata chiusa