Mi servono i paradigmi dei verbi e in che tempo sono più la declinazione a cui appartengono i sostantivi

[sirone94]

Quae tecum, Catilina, sic agit et quodam modo tacita loquitur: « Nullum iam aliquot annis facinus exstitit nisi per te, nullum flagitium sine te; tibi uni multorum civium neces, tibi vexatio direptioque sociorum inpunita fuit ac libera; tu non solum ad neglegendas leges et quaestiones, verum etiam ad evertendas perfringendasque valuisti. Superiora illa, quamquam ferenda non fuerunt, tamen, ut potui, tuli; nunc vero me totam esse in metu propter unum te, quicquid increpuerit, Catilinam timeri, nullum videri contra me consilium iniri posse, quod a tuo scelere abhorreat, non est ferendum. Quam ob rem discede atque hunc mihi timorem eripe; si est verus, ne opprimar, sin falsus, ut tandem aliquando timere desinam. »

[selene82]

ăgo, ăgis, egi, actum, ăgĕre
lŏquor, lŏquĕris, locutus sum, lŏqui
exsto, exstas, exstiti, exstāre
sum, es, fui, esse
neglĕgo, neglĕgis, neglexi, neglectum, neglĕgĕre
ēverto, ēvertis, everti, eversum, ēvertĕre
perfringo, perfringis, perfregi, perfractum, perfringĕre
vălĕo, văles, valui, valitum, vălēre
fĕro, fĕrs, tuli, latum, fĕrre
possum, potes, potui, posse
incrĕpo, incrĕpas, increpui, increpitum, incrĕpāre
tĭmĕo, tĭmes, timui, tĭmēre
vĭdĕor, vĭdēris, visus sum, vĭdēri
ĭnĕo, ĭnis, inii, initum, ĭnire
ăbhorrĕo, ăbhorres, abhorrui, ăbhorrēre
discēdo, discēdis, discessi, discessum, discēdĕre
ērĭpĭo, ērĭpis, eripui, ereptum, ērĭpĕre
opprĭmo, opprĭmis, oppressi, oppressum, opprĭmĕre
dēsĭno, dēsĭnis, desii, desitum, dēsĭnĕre

ciao!
sele