Latino- versione cicerone
E' una versione di cicerone..Mi serve il vostro aiuto!Graziee!
Vereor enim ne natura, cum corpora nobis infirma dedisset isque et morbos insanabilis et dolores intolerabilis adiunxisset, animos quoque dederit et corporum doloribus congruentis et separatim suis angoribus et molestiis implicatos.
Sed in hoc me ipse castigo, quod ex aliorum et ex nostra fortasse mollitia, non ex ipsi virtute de virtutis robore existumo. Illa enim, si modo est ulla virtus, quam dubitationem avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia, quae cadere in hominem possunt, subter se habet eaque despiciens casus contemnit humanos culpaque omni carens praeter se ipsam nihil censet ad se pertinere. Nos autem omnia adversa cum venientia metu augentes, tum maerore praesentia rerum naturam quam errorem nostrum damnare malumus.
Sed et huius culpae et ceterorum vitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius in sinum cum a primis temporibus aetatis nostra voluntas studiumque nos compulisset, his gravissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus.
Vereor enim ne natura, cum corpora nobis infirma dedisset isque et morbos insanabilis et dolores intolerabilis adiunxisset, animos quoque dederit et corporum doloribus congruentis et separatim suis angoribus et molestiis implicatos.
Sed in hoc me ipse castigo, quod ex aliorum et ex nostra fortasse mollitia, non ex ipsi virtute de virtutis robore existumo. Illa enim, si modo est ulla virtus, quam dubitationem avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia, quae cadere in hominem possunt, subter se habet eaque despiciens casus contemnit humanos culpaque omni carens praeter se ipsam nihil censet ad se pertinere. Nos autem omnia adversa cum venientia metu augentes, tum maerore praesentia rerum naturam quam errorem nostrum damnare malumus.
Sed et huius culpae et ceterorum vitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius in sinum cum a primis temporibus aetatis nostra voluntas studiumque nos compulisset, his gravissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus.
Risposte
Vereor enim ne natura, cum corpora nobis infirma dedisset isque et morbos insanabilis et dolores intolerabilis adiunxisset, animos quoque dederit et corporum doloribus congruentis et separatim suis angoribus et molestiis implicatos.
Sed in hoc me ipse castigo, quod ex aliorum et ex nostra fortasse mollitia, non ex ipsi virtute de virtutis robore existumo. Illa enim, si modo est ulla virtus, quam dubitationem avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia, quae cadere in hominem possunt, subter se habet eaque despiciens casus contemnit humanos culpaque omni carens praeter se ipsam nihil censet ad se pertinere. Nos autem omnia adversa cum venientia metu augentes, tum maerore praesentia rerum naturam quam errorem nostrum damnare malumus.
Sed et huius culpae et ceterorum vitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius in sinum cum a primis temporibus aetatis nostra voluntas studiumque nos compulisset, his gravissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus.
Temo infatti che la natura, avendoci dato corpi deboli e per di più avendo aggiunto malattie incurabili e dolori intollerabili, ci abbia dato anche animi sensibili ai dolori del corpo e in parte separata legati ai propri tormenti e disagi.
Ma in questo io stesso mi rimprovero, cioè nel fatto che valuto la forza della virtù non in base alla virtù stessa, ma forse dalla nostra e dall'altrui debolezza. Quella infatti, se pur c'è una qualche virtù, dubbio che tuo zio, o Bruto, ha eliminato, tiene sotto di sè tutto ciò che può capitare ad un uomo, e, sdegnandolo, disprezza le vicende umane e, libera da ogni colpa, ritiene che nulla la riguardi tranne se stessa.
Noi, invece, accrescendo da una parte con la paura i fatti avversi che devono arrivare, e dall'altra quelli attuali con la sofferenza, preferiamo condannare la natura piuttosto che il nostro errore. Ma la filosofia deve ricercare ogni correzione di questo errore e di tutti gli altri nostri difetti e colpe. E poichè la nostra volontà e la nostra passione ci avevano spinto in seno suo sin dai primi tempi della nostra vita, per questi gravissimi fatti, sballottati da una grande tempesta, ci rifugiammo nello stesso porto, dal quale eravamo usciti.
ciao monichina :hi
Sed in hoc me ipse castigo, quod ex aliorum et ex nostra fortasse mollitia, non ex ipsi virtute de virtutis robore existumo. Illa enim, si modo est ulla virtus, quam dubitationem avunculus tuus, Brute, sustulit, omnia, quae cadere in hominem possunt, subter se habet eaque despiciens casus contemnit humanos culpaque omni carens praeter se ipsam nihil censet ad se pertinere. Nos autem omnia adversa cum venientia metu augentes, tum maerore praesentia rerum naturam quam errorem nostrum damnare malumus.
Sed et huius culpae et ceterorum vitiorum peccatorumque nostrorum omnis a philosophia petenda correctio est. Cuius in sinum cum a primis temporibus aetatis nostra voluntas studiumque nos compulisset, his gravissimis casibus in eundem portum, ex quo eramus egressi, magna iactati tempestate confugimus.
Temo infatti che la natura, avendoci dato corpi deboli e per di più avendo aggiunto malattie incurabili e dolori intollerabili, ci abbia dato anche animi sensibili ai dolori del corpo e in parte separata legati ai propri tormenti e disagi.
Ma in questo io stesso mi rimprovero, cioè nel fatto che valuto la forza della virtù non in base alla virtù stessa, ma forse dalla nostra e dall'altrui debolezza. Quella infatti, se pur c'è una qualche virtù, dubbio che tuo zio, o Bruto, ha eliminato, tiene sotto di sè tutto ciò che può capitare ad un uomo, e, sdegnandolo, disprezza le vicende umane e, libera da ogni colpa, ritiene che nulla la riguardi tranne se stessa.
Noi, invece, accrescendo da una parte con la paura i fatti avversi che devono arrivare, e dall'altra quelli attuali con la sofferenza, preferiamo condannare la natura piuttosto che il nostro errore. Ma la filosofia deve ricercare ogni correzione di questo errore e di tutti gli altri nostri difetti e colpe. E poichè la nostra volontà e la nostra passione ci avevano spinto in seno suo sin dai primi tempi della nostra vita, per questi gravissimi fatti, sballottati da una grande tempesta, ci rifugiammo nello stesso porto, dal quale eravamo usciti.
ciao monichina :hi