Alcune versioni estive

Agra92
scusate se v scoccio ma sn in alto mare e tra poco inizia la scuola....nn prendete qst rikiesta cm 1 obbligo o qlcs del genere,prendetelo cm 1 passatempo....ke se v capita d trovarne qlcn la postate altrimenti nn impazzite x trovarle...ok?? tnx!!!

- uno scontro titanico (igino)
"in terrae cavernis Tartara patebant, tenebris aeternis oppressa."
"a deis terraeque incolis Dominus appellatur."

- enea scende nell'orco (virgilio)
"antrum aperitur. centus sunt viae, centum sunt ostia unde ruunt responsa sibyllae."
"ecce autem solum mugire incipit, silvae ululant. in antrum igitur aeneas intrat"

- tito manlio torquato (gellio)
"titus manluis, summo loco natus adprimeque nobilis vir, cognominatus est Torquatus."
"itaque manlius posterique eius torquati sunt cognominati."

- efferata crudeltà di silla (valerio massimo)
"omnibus nota est crudelitas L. Sullae, magnae auctoritatis vir, qui totam urbem atque omnes italiae regiones fluminibus sanguis inundavit."
"nam cinerem hostis sui C. Marii ex urna aruit atque in anienis fluminis alveum sparsit."

- alessandro conforta i suoi uomini (curzio rufo)
"tertio mense alexander ex hibernis moit copias ac regionem, quae gazaba appelatur, petivit."
"duo milia militum pestis illa tamen consumpsit."

- ritratto di attico (cornelio nepote)
"t. pomponius atticus, ab origine ultima stirpis romanae generatus, perpetuo equestrem dignitatem a maioribus acceptam obtinuit."
"itaque nonnulla simulacra ipsi in locis sanctis posuerunt."

- un bagno poco rigenerante (curzio rufo)
"interea alexander ciliciam petivit cum omnibus copiis."
"ego non mortis sed belli remedium quaero!"

- lo scontro ta oriazi e curiazi (livio)
"forte in duobus agminibus erant tum trigemini fratres, nec aetate nec viribus dispares:"
"gladium igitur hosti superne iugulo deficit."

- una veglia funebre funestata dalle streghe (petronio)
" dixit trimalchio "

Risposte
Mario
Prego;)!

Agra92
grazie!

Mario
Tito...il resto sn adattamenti

Agra92
alkalewi :
è un pò diversa

nn t preocc,grazie!!!! e grazie anke a te ipplala!!!

IPPLALA
Ecco il testo della terza....

Titus Manlius summo loco natus adprimeque nobilis fuit. Ei Manlio cognomentum factum est Torquatus. Causam cognomenti fuisse accepimis torquis ex auro induuias, quam ex hoste quem occiderat detractam induit. [...] Cum interim Gallus quidam nudus praeter scutum et gladios duos torque atque armillis decoratus processit, qui et uiribus et magnitudine et adulescentia simulque virtute ceteris antistabat. [...] Cum voce maxima conclamat, si quis secum depugnare uellet, uti prodiret. Nemo audebat propter magnitudinem atque inmanitatem facies. Deinde Gallus inridere coepit atque linguam exertare. Id subito perdolitum est cuidam Tito Manlio, summo genere gnato, tantum flagitium civitati adcidere, e tanto exercitu neminem prodire. [...] Manlius scuto scutum percussit atque statum galli conturbavit. [...] Vbi eum evertit, caput praecidit, torquem detraxit eamque sanguinulentam sibi in collum inponit. Quo ex facto ipse posterique eius Torquati sunt cognominati.

La traduzione non la trovo....


Per le altre nulla

alkalewi
T. POMPONIUS ATTICUS ab origine ultima stirpis Romanae generatus perpetuo a maioribus acceptam equestrem obtinuit dignitatem. Patre usus est diligente et ut tum erant tempora diti in primisque studioso litterarum. Hic prout ipse amabat litteras omnibus doctrinis quibus puerilis aetas impertiri debet filium erudivit. Erat autem in puero praeter docilitatem ingenii summa suavitas oris atque vocis ut non solum celeriter acciperet quae tradebantur sed etiam excellenter pronuntiaret. Qua ex re in pueritia nobilis inter aequales ferebatur clariusque exsplendescebat quam generosi condiscipuli animo aequo ferre possent. Itaque incitabat omnes studio suo. Quo in numero fuerunt L. Torquatus C. Marius filius M. Cicero; quos consuetudine sua sic devinxit ut nemo his perpetuo fuerit carior.

T.Pomponio Attico, nato da antichissima famiglia romana, conservò sempre la dignità equestre ereditata dagli avi. Egli ebbe un padre coscenzioso, amorevole e ricco, e soprattutto dedito allo studio della letteratura. Questi, siccome amava la letteratura, fece istruire il figlio in tutte le dottrine, in cui dev'essere educata l'età giovanile. Il fanciullo, oltre ad un attitudine innata ad imparare, aveva anche un soavità di parola e di pronuncia,che gli erano state tramandate, così che non solo apprendeva velocemente, ma lo esponeva anche eccellentemente. Per questo motivo, nell'infanzia, il faciullo Egli appariva, per questo motivo, particolare tra i coetanei, e si distingueva più di quanto i condiscepoli potessero sopportare di buon animo.Pertanto incitava tutti con la sua applicazione del suo studio, che in numero furono: Torquato, il figlio Mario, Cicerone: con i suoi modi li conquistò al punto che nessuno in avvenire fu a loro piu' caro.

è un pò diversa

Questa discussione è stata chiusa