Sono in tilt....mi potete aiutare x favore...!!!!
si tratta della metrica latina, ci sto provando e riprovando ma nn ci riesco proprio...mi servirebbe la scansione metrica della prima bucolica(o egloga) di Virgilio...Titire e Melibeo....per fvore potreste darmi una mano??????mi seve per oggi se è possibile!!!!!!!!grazie
Risposte
Ecco. Meglio questa secondo me, in quella di prima mancavano spondei, cadenze, trochei ecc...
Vedi se ti va bene questa:
Ciao :hi
Scansione:
M.: Tìtyre, tù patulaè | recubàns sub tègmine fàgi
sìlvestrèm | tenuì Musàm | meditàris avèna;
nòs patriaè finìs | et dùlcia lìnquimus àrva.
Nòs patriàm fugimùs; | tu, Tìtyre, lèntus in ùmbra
fòrmosàm | resonàre docès | Amarýllida sìlvas.
T.: Ò Meliboèe, deùs | nobìs haec òtia fècit.
nàmque erit ìlle mihì | sempèr deus, | ìllîus àram
saèpe tenèr nostrìs | ab ovìlibus ìmbuet àgnus.
Ìlle meàs | erràre bovès, | ut cèrnis, et ìpsum
lùdere quaè vellèm | calamò permìsit agrèsti.
M.: Nòn equidem ìnvideò, | miròr magis: | ùndique tòtis
ùsque adeò | turbàtur agrìs. | En ìpse capèllas
pròtinus aèger ago; hànc | etiàm vix, Tìtyre, dùco.
Hìc intèr densàs | corylòs modo nàmque gemèllos,
spèm gregis, à! | silice ìn nudà | conìxa relìquit.
Saèpe malum hòc nobìs, | si mèns non laèva fuìsset,
dè caelò tactàs | meminì praedìcere quèrcus.
Sèd tamen ìste deùs | qui sìt, da, Tìtyre, nòbis.
T.: Ùrbem quàm dicùnt | Romàm, Meliboèe, putàvi
stùltus ego hùic nostraè | similèm, quo saèpe solèmus
pàstorès oviùm | teneròs depèllere fètus.
Sìc canibùs catulòs | similìs, sic màtribus haèdos
nòram, sìc parvìs | compònere màgna solèbam.
Vèrum haec tàntum aliàs | intèr caput èxtulit ùrbes
quàntum lènta solènt | intèr vibùrna cuprèssi.
M.: Èt quae tànta fuìt | Romàm tibi càusa vidèndi?
T.: Lìbertàs, | quae sèra tamèn | respèxit inèrtem,
càndidiòr postquàm | tondènti bàrba cadèbat,
rèspexìt | tamen èt longò | post tèmpore vènit,
pòstquam nòs | Amarýllis habèt, | Galatèa relìquit.
nàmque fatèbor enìm | dum mè Galatèa tenèbat,
nèc spes lìbertàtis eràt | nec cùra pecùli.
quàmvis mùlta meìs | exìret vìctima saèptis,
pìnguis et ìngrataè | premerètur càseus ùrbi,
nòn umquàm | gravis aère domùm | mihi dèxtra redìbat.
M.: Mìrabàr | quid maèsta deòs, | Amarýlli, vocàres,
cùi pendère suà | paterèris in àrbore pòma;
Tìtyrus hìnc aberàt. | Ipsaè te, Tìtyre, pìnus,
ìpsi tè fontès, | ipsa haèc arbùsta vocàbant.
T.: Quìd facerèm? | Neque sèrvitiò | me exìre licèbat
nèc tam praèsentìs | alibì cognòscere dìvos.
hìc illùm | vidì iuvenèm, | Meliboèe, quotànnis
bìs senòs | cui nòstra diès | altària fùmant.
Hìc mihi rèsponsùm | primùs dedit ìlle petènti:
'Pàscite ut ànte bovès, | puerì; summìttite tàuros.'
M.: Fòrtunàte senèx, | ergò tua rùra manèbunt
èt tibi màgna satìs, | quamvìs lapis òmnia nùdus
lìmosòque palùs | obdùcat pàscua iùnco:
nòn insuèta gravìs | temptàbunt pàbula fètas,
nèc mala vìcinì | pecorìs contàgia laèdent.
Fòrtunàte senèx, | hic ìnter flùmina nòta
èt fontìs sacròs | frigùs captàbis opàcum;
hìnc tibi, quaè sempèr, | vicìno ab lìmite saèpes
Hýblaeìs apibùs | florèm depàsta salìcti
saèpe levì somnùm | suadèbit inìre susùrro;
hìnc altà | sub rùpe canèt | frondàtor ad àuras,
nèc tamen ìntereà | raucaè, tua cùra, palùmbes
nèc gemere àerià | cessàbit tùrtur ab ùlmo.
T.: Ànte levès ergò | pascèntur in aèthere cèrvi
èt freta dèstituènt | nudòs in lìtore pìscis,
ànte perèrratìs | ambòrum fìnibus èxsul
àut Ararìm Parthùs | bibet àut Germània Tìgrim,
quàm nostro ìlliùs | labàtur pèctore vùltus.
M.: Àt nos hìnc aliì | sitièntis ìbimus Àfros,
pàrs Scythiam èt rapidùm | cretaè venièmus Oàxen
èt penitùs totò | divìsos òrbe Britànnos.
Èn umquàm patriòs | longò post tèmpore fìnis
pàuperis èt tugurì | congèstum caèspite cùlmen,
pòst aliquòt, | mea règna, vidèns | miràbor arìstas?
Ìmpius haèc | tam cùlta novàlia | mìles habèbit,
bàrbarus hàs segetès. | En quò discòrdia cìvis
pròduxìt miseròs: | his nòs consèvimus àgros!
Ìnsere nùnc, | Meliboèe, piròs, | pone òrdine vìtis.
Ìte meaè, felìx | quondàm pecus, | ìte capèllae.
Nòn ego vòs posthàc | viridì proièctus in àntro
dùmosà | pendère procùl | de rùpe vidèbo;
càrmina nùlla canàm; | non mè pascènte, capèllae,
flòrentèm cytisum èt | salicès carpètis amàras.
T.: Hìc tamen hànc mecùm | poteràs requièscere nòctem
frònde supèr viridì: | sunt nòbis mìtia pòma,
càstaneaè mollès | et prèssi còpia làctis,
èt iam sùmma procùl | villàrum cùlmina fùmant
màiorèsque cadùnt | altìs de mòntibus ùmbrae.
Ciao :hi
grazie mille...........a me però servirebbe più che altro il continuo!!!!!!!!uff....grazie mille mi serve cmq!!!!se qlc1 sa fare il continuo può farmi vedere come si fa.'????sn negata per la metrica.please!!!!!!!!
Meliboeus
Tityre,| tu patu|lae recu|bans sub | tegmine | fagi
silve|strem tenu|i Mu|sam medi|taris a|vena;
nos patri|ae fi|nis et | dulcia | linquimus | arva.
nos patri|am fugi|mus; tu, | Tityre, | lentus in | umbra
formo|sam reso|nare do|ces Ama|ryllida | silvas.
Tityrus
O Meli|boee, de|us no|bis haec | otia | fecit.
namqu(e) erit | ille mi|hi sem|per deus, | illius | aram
saepe te|ner no|stris ab o|vilibus | imbuet | agnus.
ille me|as er|rare bo|ves, ut | cernis, et | ipsum
ludere | quae vel|lem cala|mo per|misit a|gresti.
Meliboeus
Non equi|d(em) invide|o, mi|ror magis; | undique | totis
usqu(e) ade|o tur|batur a|gris. en | ipse ca|pellas
protenus | aeger a|g(o); hanc eti|am vix, | Tityre, | duco.
hic in|ter den|sas cory|los modo | namque ge|mellos,
spem gregis, | a, silic(e) | in nu|da co|nixa re|liquit.
saepe ma|l(um) hoc no|bis, si | mens non | laeva fu|isset,
de cae|lo tac|tas memi|ni prae|dicere | quercus.
sed tamen | iste de|us qui | sit da, | Tityre, | nobis.
Tityrus
Urbem | quam di|cunt Ro|mam, Meli|boee, pu|tavi
stultus e|g(o) huic no|strae simi|lem, cui | saepe so|lemus
pasto|res ovi|um tene|ros de|pellere | fetus.
sic cani|bus catu|los simi|les, sic | matribus | haedos
noram, | sic par|vis com|ponere | magna so|lebam.
ver(um) haec | tant(um) ali|as in|ter caput | extulit | urbes
quantum | lenta so|lent in|ter vi|burna cu|pressi.
Meliboeus
Et quae | tanta fu|it Ro|mam tibi | causa vi|dendi?
Tityrus
Liber|tas, quae | sera ta|men re|spexit i|nertem,
candidi|or post|quam ton|denti | barba ca|debat,
respe|xit tamen | et lon|go post | tempore | venit,
postquam | nos Ama|ryllis ha|bet, Gala|tea re|liquit.
namque - fa|tebor e|nim - dum | me Gala|tea te|nebat,
nec spes | liberta|tis e|rat nec | cura pe|culi.
quamvis | multa me|is e|xiret | victima | saeptis
pinguis | et ingra|tae preme|retur | caseus | urbi,
non um|quam gravis | aere do|mum mihi | dextra re|dibat.
Fonte: https://forum.skuola.net/latino-greco/scansione-metrica-i-ecloga-bucoliche-di-virgilio-698.html
Spero di esserti stato d'aiuto...Ciao :hi