MORTE DI CICERONE PLUTARCO ENTRO STASERA SE CI RIUSCITE VI PREGO

[mat92]

Ἐν δὲ τούτῳ δ' οἱ σφαγεῖς ἐπῆλθον, ἑκατοντάρχης Ἑπέννιος καὶ Ποπίλλος χιλίαπχος, ᾧ πατροκτονίας ποτὲ δίκην φεύγοντι συνεῖπεν ὁ Κικέρων, ἕξοντες ὑπηρέτας. Ἐπεὶ δὲ τὰς θύρας ἐξέκοψαν, οὐ φαινομένου τοῦ Κικέρωνος οὐδὲ τῶν ἔνδον γιγνώσκειν φασκόντων, λέγεται νεανίγκον τινά, μαθητὴν τοῦ Κικέρωνος, ἀπελεύθεπον δὲ Κοΐντου τοῦ ἀδελφοῦ, Φιλόλογον τοὔνομα, φράσαι τῷ χιλιάρχῳ τὸ φορεῖον κομιζόμενον διὰ τῶν καταφύτων καὶ συσκίων περιπάτων ἐπὶ θάλασσαν. Ὁ μὲν οὖν χιλίαρχος ὀλίγους ἀναλαβὼν μεθ' ἑαυτοῦ περιέθει πρὸς τὴν ἔξοδον, τοῦ δ' Ἑπεννίου δρόμῳ φερομένου διὰ τῶν περιπάτων ὁ Κικέρων ᾔσθετο, καὶ τοὺς οἰκέτας ἐκέλευσεν ἐνθαῦτα καταθέσθαι τὸ φοπεῖον. Αὐτὸς δ' ὥσπερ εἰώθει τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τῶν γενείων ἁπτόμενος, ἀτενὲς ἐνεώρα τοῖς σφαγεῦσιν, αὐχμοῦ καὶ κόμης ἀνάπλεως καὶ τείνων τὸ πρόσωπον ὑπὸ φροντίδων, ὥστε τοὺς πλείστους ἐγκαλύψασθαι τοῦ Ἑπεννίου σφάζοντος αὐτόν. Ἐσφάγη δὲ τὸν τράχηλον ἐκ τοῦ φορείου προτείνας. Τὴν δὲ κεφαλὴν ἀπέκοψε αὐτοῦ καὶ τὰς χείρας, Ἀντονίου κελεύσαντος, αἷς τοὺς Φιλιππικοὺς ἔγραψεν.Οὕτως γὰρ ὁ Κικέρων τοὺς κατ' Ἀντονίου λόγους Φιλιππικοὺς ἐπέγραψε, καὶ μέχρι υῦν τὰ βιβλία Φιλιππικοὶ καλοῦνται. DA PLUTARCO

VI PREGOOOOOOO

[silmagister]

Ἐν δὲ τούτῳ δ' οἱ σφαγεῖς ἐπῆλθον, ἑκατοντάρχης Ἑπέννιος καὶ Ποπίλλος χιλίαπχος, ᾧ πατροκτονίας ποτὲ δίκην φεύγοντι συνεῖπεν ὁ Κικέρων, ἕξοντες ὑπηρέτας. Ἐπεὶ δὲ τὰς θύρας ἐξέκοψαν, οὐ φαινομένου τοῦ Κικέρωνος οὐδὲ τῶν ἔνδον γιγνώσκειν φασκόντων, λέγεται νεανίγκον τινά, μαθητὴν τοῦ Κικέρωνος, ἀπελεύθεπον δὲ Κοΐντου τοῦ ἀδελφοῦ, Φιλόλογον τοὔνομα, φράσαι τῷ χιλιάρχῳ τὸ φορεῖον κομιζόμενον διὰ τῶν καταφύτων καὶ συσκίων περιπάτων ἐπὶ θάλασσαν. Ὁ μὲν οὖν χιλίαρχος ὀλίγους ἀναλαβὼν μεθ' ἑαυτοῦ περιέθει πρὸς τὴν ἔξοδον, τοῦ δ' Ἑπεννίου δρόμῳ φερομένου διὰ τῶν περιπάτων ὁ Κικέρων ᾔσθετο, καὶ τοὺς οἰκέτας ἐκέλευσεν ἐνθαῦτα καταθέσθαι τὸ φοπεῖον. Αὐτὸς δ' ὥσπερ εἰώθει τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τῶν γενείων ἁπτόμενος, ἀτενὲς ἐνεώρα τοῖς σφαγεῦσιν, αὐχμοῦ καὶ κόμης ἀνάπλεως καὶ τείνων τὸ πρόσωπον ὑπὸ φροντίδων, ὥστε τοὺς πλείστους ἐγκαλύψασθαι τοῦ Ἑπεννίου σφάζοντος αὐτόν. Ἐσφάγη δὲ τὸν τράχηλον ἐκ τοῦ φορείου προτείνας. Τὴν δὲ κεφαλὴν ἀπέκοψε αὐτοῦ καὶ τὰς χείρας, Ἀντονίου κελεύσαντος, αἷς τοὺς Φιλιππικοὺς ἔγραψεν.Οὕτως γὰρ ὁ Κικέρων τοὺς κατ' Ἀντονίου λόγους Φιλιππικοὺς ἐπέγραψε, καὶ μέχρι υῦν τὰ βιβλία Φιλιππικοὶ καλοῦνται.

nel frattempo arrivarono i sicari, il centurione Erennio e il tribuno Popillio, che una volta Cicerone aveva difeso, perchè accusato di parricidio, con dei servi. Quando poi abbatterono le porte, non essendoci Cicerone e affermando quelli all'interno di non sapere (nulla), si racconta che un giovinetto, discepolo di Cicerone, liberto del fratello Quinto, di nome Filologo, avesse indicato al tribuno la lettiga ( con Cicerone) che veniva portata verso il mare attraverso i porticati in ombra e in mezzo alle piante. Il tribuno allora, presi con sè pochi uomini, corse verso l'uscita, e, poichè Erennio si dirigeva di corsa attraverso i portici, Cicerone se ne accorse e ordinò ai servi di deporre lì la lettiga. Egli, appoggiandosi, come era solito, col mento sulla mano sinistra, rivolgeva fisso lo sguardo verso i sicari, con i capelli sporchi e arruffati e segnato nel volto dalle preoccupazioni al punto che la maggior parte (dei presenti) si coprì, mentre Erennio lo colpiva. Fu sgozzato protendendo il collo dalla portantina. Mozzò la sua testa e, avendoglielo ordinato Antonio, anche le mani, con le quali aveva scritto le orazioni "Filippiche", e ancora oggi l'opera è chiamata "Filippiche".

ciao mat92 :hi