!!!!versioni d latino!!!!m aiutate x favore....grz 1000...bacio
1-Romanum imperium exordium habet a Romulo,filio Rheae Silviae et Martis, belli dei. Romulus parvum oppidum in Palatio condit et ex nomine suo Romam vocat.
Multi viri ex agris oppidisque vicinis Romam conveniunt et novum populum constituunt.
Quia uxores non habent, Romulus invitat ad spectaculum ludorum Sabinos, finitimum populum. et eorum feminas rapit. Propter iniuriam Sabini Romanis bellum indicunt, sed proelio vincuntur.
Anno tricesimo septimo regni Romulus, ut fama fert, ad caelum ascendit et ut deus colitur. Postea Numa Pompilius regnat, qui nullum bellum gerit, sed Romanis bonas leges dat et multa templa Romae aedificat.
Numae Pompilio Tullus Hostilius succedit.
Tullus bella renovat, Albanos et alios populos finitimos proelio vincint.
Postea Ancus Marcius, Numae filiae filius, imperium suscipit. In Latinos pugnat, Aventinum et Ianiculum oppido addit; apud ostium fluvii Tiberis Ostiam condit
2-In agris dura et laboriosa vita est, sed agricolae assiduas curas et creba incommoda aequo animo ferunt. Cum aurora apparet, agricolae impigri iam vigilant; rastros, sarcula, palas magna cum sollertia parant, agros frugiferos aratro arant, aridas glebas irrigant, frumentum condunt, in hortis de malis pirisque mala et pira decerpunt, in vineis vindemiam faciunt. Interdum murum vel fossam vel puteum aedificant aut casam reficiunt. Cum stella Vesper nuntiat vesperum, agricolae tauros, vitulos, equos in stabula reducunt, dum feminae lucernas accendunt et parcam mensam parant. Post cenam in area avia pueris puellisque pulchras fabulas narrat.
A poetis agricolarum vita beata appellatur, quia agricolae magnas divitias non habent et avaritiam ignorant: divitiae enim saepe causa aerumnarum sunt, avaritia semper virorum animos turbat. Agricolarum domiclia neque marmoreis columnis neque pretiosis tabulis neque splendidis statuis ornata sunt, sed industrii et parci agricolae vitam tranquillam agunt.
3-Graecia clara et pulchra Europae paeninsula est, sed Graeciae territorium plerumque montuosum est, itaque ob iniquam locorum naturam solum non admodum frugiferum est et caelum quoque interdum asperum est. Tamen in Graecia magnus agricolarum numerus est: agricolae magno cum studio oleas et vineas colunt et magnam vini oleique copiam ferunt.
Graeci non solum agricolae impigri sed etiam periti nautae sunt:Athenis et Corintho solvunt et per Aegaeum pelagus ad insulas Cretam, Rhodum, Cyprum vel ad Asiae Africaeque oras perveniunt et magna negotia cum multis populis gerunt.
Graeci deorum auxilium semper invocant et eorum iram magnopere timent: ergo pulchra templa aedificant et variis caerimoniis et sacrificiis deos colunt; deis deabusque enim copiosa dona praebent, sed Superis victimae albae sacrificantur, Inferis nigrae.
Ringraxio in anticipo....
sxsate..ma nn sn prpr kapace...ho provato snx nex risulatato!!!!
:(....
bacio....
Multi viri ex agris oppidisque vicinis Romam conveniunt et novum populum constituunt.
Quia uxores non habent, Romulus invitat ad spectaculum ludorum Sabinos, finitimum populum. et eorum feminas rapit. Propter iniuriam Sabini Romanis bellum indicunt, sed proelio vincuntur.
Anno tricesimo septimo regni Romulus, ut fama fert, ad caelum ascendit et ut deus colitur. Postea Numa Pompilius regnat, qui nullum bellum gerit, sed Romanis bonas leges dat et multa templa Romae aedificat.
Numae Pompilio Tullus Hostilius succedit.
Tullus bella renovat, Albanos et alios populos finitimos proelio vincint.
Postea Ancus Marcius, Numae filiae filius, imperium suscipit. In Latinos pugnat, Aventinum et Ianiculum oppido addit; apud ostium fluvii Tiberis Ostiam condit
2-In agris dura et laboriosa vita est, sed agricolae assiduas curas et creba incommoda aequo animo ferunt. Cum aurora apparet, agricolae impigri iam vigilant; rastros, sarcula, palas magna cum sollertia parant, agros frugiferos aratro arant, aridas glebas irrigant, frumentum condunt, in hortis de malis pirisque mala et pira decerpunt, in vineis vindemiam faciunt. Interdum murum vel fossam vel puteum aedificant aut casam reficiunt. Cum stella Vesper nuntiat vesperum, agricolae tauros, vitulos, equos in stabula reducunt, dum feminae lucernas accendunt et parcam mensam parant. Post cenam in area avia pueris puellisque pulchras fabulas narrat.
A poetis agricolarum vita beata appellatur, quia agricolae magnas divitias non habent et avaritiam ignorant: divitiae enim saepe causa aerumnarum sunt, avaritia semper virorum animos turbat. Agricolarum domiclia neque marmoreis columnis neque pretiosis tabulis neque splendidis statuis ornata sunt, sed industrii et parci agricolae vitam tranquillam agunt.
3-Graecia clara et pulchra Europae paeninsula est, sed Graeciae territorium plerumque montuosum est, itaque ob iniquam locorum naturam solum non admodum frugiferum est et caelum quoque interdum asperum est. Tamen in Graecia magnus agricolarum numerus est: agricolae magno cum studio oleas et vineas colunt et magnam vini oleique copiam ferunt.
Graeci non solum agricolae impigri sed etiam periti nautae sunt:Athenis et Corintho solvunt et per Aegaeum pelagus ad insulas Cretam, Rhodum, Cyprum vel ad Asiae Africaeque oras perveniunt et magna negotia cum multis populis gerunt.
Graeci deorum auxilium semper invocant et eorum iram magnopere timent: ergo pulchra templa aedificant et variis caerimoniis et sacrificiis deos colunt; deis deabusque enim copiosa dona praebent, sed Superis victimae albae sacrificantur, Inferis nigrae.
Ringraxio in anticipo....
sxsate..ma nn sn prpr kapace...ho provato snx nex risulatato!!!!
:(....
bacio....
Risposte
Chi sacciu
Prima versione
Romanum imperium exordium habet a Romulo,filio Rheae Silviae et Martis, belli dei. Romulus parvum oppidum in Palatio condit et ex nomine suo Romam vocat.
Multi viri ex agris oppidisque vicinis Romam conveniunt et novum populum constituunt.
Quia uxores non habent, Romulus invitat ad spectaculum ludorum Sabinos, finitimum populum. et eorum feminas rapit. Propter iniuriam Sabini Romanis bellum indicunt, sed proelio vincuntur. Anno tricesimo septimo regni Romulus, ut fama fert, ad caelum ascendit et ut deus colitur. Postea Numa Pompilius regnat, qui nullum bellum gerit, sed Romanis bonas leges dat et multa templa Romae aedificat.
Numae Pompilio Tullus Hostilius succedit. Tullus bella renovat, Albanos et alios populos finitimos proelio vincint. Postea Ancus Marcius, Numae filiae filius, imperium suscipit. In Latinos pugnat, Aventinum et Ianiculum oppido addit; apud ostium fluvii Tiberis Ostiam condit.
L'impero romano ha inizio da Romolo, figlio di Rea Silvia e Marte, dio della guerra. Romolo fonda una piccola città sul Palatino e dal suo nome la chiama Roma. Molti uomini, dai campi e dalle città vicine, vengono a Roma e costituiscono il nuovo popolo.Perchè non hanno le mogli, Romolo invita allo spettacolo dei giochi i Sabini, un popolo confinante e rapisce le loro donne. A causa dell'offesa, i Sabini indicono guerra ai Romani, ma sono vinti in battaglia. Nel trentasettesimo anno del regno Romolo, come racconta la fama, sale al cielo ed è onorato come un dio. Dopo regna Numa Pompilio, che non fa nessuna guerra, ma dà le buone leggi ai Romani ed edifica molti templi a Roma. A numa Pompilio succede Tullo Ostilio. Tullo rinnova la guerra e vince in battaglia gli Albani e altri popoli confinanti. Dopo, Anco Marcio, figlio della figlia di Numa, intraprende l'impero. Combatte contro i Latini e aggiunge alla città l'Aventino e il Gianicolo; presso la foce del fiume Tevere fonda Ostia.
Seconda versione
In agris dura et laboriosa vita est, sed agricolae assiduas curas et crubra incommoda aequo animo ferunt. Cum aurora apparet, agricolae impigri iam vigilant; rastros, sarcula, frumentum condunt, in hortis de malis pirisque mala et pira decerpunt, in vineis vindemiam faciunt. Interdum murum vel fossam vel puteum aedificant aut casam reficiunt. Cum stella Vesper nuntiat vesperum, agricolae tauros, vitulos, equos in stabula reducunt, dum faminae lucernas accendunt et parcam mensam parant. Post cenam in area avia pueris puellisque pulchras fabulas narrat. A poetis puellisque vita beata appellatur, quia agricolae magnas divitias non habent et avaritiam ignorant: divitiae enim seape causa aerumnarum sunt, avaritia semper virorum animus turbat. Agricolarum domicilia neque marmoreis columnis neque pretiosis tabulis neque splendidis statuis ornata sunt, sed industrii et parci agricolae vitam tranquillam agunt.
Nei campi la vita è dura e faticosa. Gli animi dei contadini sopportano con grande pazienza e costanza le fatiche assidue. Quando compare l'aurora, gli attivi contadini già vigilano: arano i campi fruttiferi, irrigano i terreni aridi, tagliano le spighe, nei giardini coltivano i meli frondosi, nella vigna vendemmiano l'uva. Verso sera le donne, mentre aspettano gli uomini affaticati, accendono le lampade e preparano le tavole. Dopo cena nel cortile la nonna narra belle favolette ai fanciulli e alle fanciulle. La vita dei contadini è chiamata beata dai poeti, perchè i contadini non possiedono grandi ricchezze e ignorano l'avidità. Le ricchezze infatti sono spesso causa di angoscia e l'avidità turba sempre gli animi degli uomini. Le case di campagna non sono ornate nè da colonne, nè da quadri preziosi, nè da splendide statue, ma i poveri e modesti contadini conducono una vita tranquilla.
Terza versione
Graecia clara et pulchra Europae paeninsula est, sed Graecia territorium plerumque montuosum est, itaque ob iniquam locorum naturam solum non admodum frugiferum est et caelum quoque interdum asperum est. Tamen in Graecia magnus agrocolarum numerus est: agricolae magno cum studio oleas et vineas colunt et magnam vini olqique copiam ferunt. Graeci non solum agricolae impigri sed etiam periti nautae sunt: Athenis et Corintho solvunt et per Aegeum pelagus ad insulas Cretam, Rhodum, Cyprum vel ad Asiae Africaeque oras perveniunt et magna negotia cum multis populis gerunt. Graeci deorum auxilum semper invocant et eorum iram magnopere timent ergo pulchra templa aedificant et variis cerimoniis et sacrificiis deus colun; deis deabusque enim copiosa dona praebent, sed Superis victimae albae sacrificantur; Inferis migrae.
La Grecia è la famosa e bella penisola dell’Europa, ma in Grecia il territorio è per o più montuoso, pertanto a causa della natura sfavorevole dei luoghi, il suolo non è assai fertile e il clima qualche volta è anche avverso. Tuttavia in Grecia è numeroso il numero di agricoltori. Gli agricoltori coltivano con grande diligenza olivi e vigne e producono una grande abbondanza di vino e olio. I greci non solo sono contadini operosi ma anche marinai esperti: salpano da Atene e Corinto e attraverso il mar Egeo arrivano alle isole Creta, Rodi, Cipro o alle coste di Asia e Africa e si occupano di molti affari con numerosi popoli. I greci invocano sempre l'aiuto degli dei e temono molto la loro ira quindi edificano bei templi e praticano varie cerimonie e sacrifici agli dei; infatti porgono numerosi doni agli dei e alle dee, ma le vittime propizie sono sacrificate agli dei superni; quelle malvagie agli dei infernali.
Romanum imperium exordium habet a Romulo,filio Rheae Silviae et Martis, belli dei. Romulus parvum oppidum in Palatio condit et ex nomine suo Romam vocat.
Multi viri ex agris oppidisque vicinis Romam conveniunt et novum populum constituunt.
Quia uxores non habent, Romulus invitat ad spectaculum ludorum Sabinos, finitimum populum. et eorum feminas rapit. Propter iniuriam Sabini Romanis bellum indicunt, sed proelio vincuntur. Anno tricesimo septimo regni Romulus, ut fama fert, ad caelum ascendit et ut deus colitur. Postea Numa Pompilius regnat, qui nullum bellum gerit, sed Romanis bonas leges dat et multa templa Romae aedificat.
Numae Pompilio Tullus Hostilius succedit. Tullus bella renovat, Albanos et alios populos finitimos proelio vincint. Postea Ancus Marcius, Numae filiae filius, imperium suscipit. In Latinos pugnat, Aventinum et Ianiculum oppido addit; apud ostium fluvii Tiberis Ostiam condit.
L'impero romano ha inizio da Romolo, figlio di Rea Silvia e Marte, dio della guerra. Romolo fonda una piccola città sul Palatino e dal suo nome la chiama Roma. Molti uomini, dai campi e dalle città vicine, vengono a Roma e costituiscono il nuovo popolo.Perchè non hanno le mogli, Romolo invita allo spettacolo dei giochi i Sabini, un popolo confinante e rapisce le loro donne. A causa dell'offesa, i Sabini indicono guerra ai Romani, ma sono vinti in battaglia. Nel trentasettesimo anno del regno Romolo, come racconta la fama, sale al cielo ed è onorato come un dio. Dopo regna Numa Pompilio, che non fa nessuna guerra, ma dà le buone leggi ai Romani ed edifica molti templi a Roma. A numa Pompilio succede Tullo Ostilio. Tullo rinnova la guerra e vince in battaglia gli Albani e altri popoli confinanti. Dopo, Anco Marcio, figlio della figlia di Numa, intraprende l'impero. Combatte contro i Latini e aggiunge alla città l'Aventino e il Gianicolo; presso la foce del fiume Tevere fonda Ostia.
Seconda versione
In agris dura et laboriosa vita est, sed agricolae assiduas curas et crubra incommoda aequo animo ferunt. Cum aurora apparet, agricolae impigri iam vigilant; rastros, sarcula, frumentum condunt, in hortis de malis pirisque mala et pira decerpunt, in vineis vindemiam faciunt. Interdum murum vel fossam vel puteum aedificant aut casam reficiunt. Cum stella Vesper nuntiat vesperum, agricolae tauros, vitulos, equos in stabula reducunt, dum faminae lucernas accendunt et parcam mensam parant. Post cenam in area avia pueris puellisque pulchras fabulas narrat. A poetis puellisque vita beata appellatur, quia agricolae magnas divitias non habent et avaritiam ignorant: divitiae enim seape causa aerumnarum sunt, avaritia semper virorum animus turbat. Agricolarum domicilia neque marmoreis columnis neque pretiosis tabulis neque splendidis statuis ornata sunt, sed industrii et parci agricolae vitam tranquillam agunt.
Nei campi la vita è dura e faticosa. Gli animi dei contadini sopportano con grande pazienza e costanza le fatiche assidue. Quando compare l'aurora, gli attivi contadini già vigilano: arano i campi fruttiferi, irrigano i terreni aridi, tagliano le spighe, nei giardini coltivano i meli frondosi, nella vigna vendemmiano l'uva. Verso sera le donne, mentre aspettano gli uomini affaticati, accendono le lampade e preparano le tavole. Dopo cena nel cortile la nonna narra belle favolette ai fanciulli e alle fanciulle. La vita dei contadini è chiamata beata dai poeti, perchè i contadini non possiedono grandi ricchezze e ignorano l'avidità. Le ricchezze infatti sono spesso causa di angoscia e l'avidità turba sempre gli animi degli uomini. Le case di campagna non sono ornate nè da colonne, nè da quadri preziosi, nè da splendide statue, ma i poveri e modesti contadini conducono una vita tranquilla.
Terza versione
Graecia clara et pulchra Europae paeninsula est, sed Graecia territorium plerumque montuosum est, itaque ob iniquam locorum naturam solum non admodum frugiferum est et caelum quoque interdum asperum est. Tamen in Graecia magnus agrocolarum numerus est: agricolae magno cum studio oleas et vineas colunt et magnam vini olqique copiam ferunt. Graeci non solum agricolae impigri sed etiam periti nautae sunt: Athenis et Corintho solvunt et per Aegeum pelagus ad insulas Cretam, Rhodum, Cyprum vel ad Asiae Africaeque oras perveniunt et magna negotia cum multis populis gerunt. Graeci deorum auxilum semper invocant et eorum iram magnopere timent ergo pulchra templa aedificant et variis cerimoniis et sacrificiis deus colun; deis deabusque enim copiosa dona praebent, sed Superis victimae albae sacrificantur; Inferis migrae.
La Grecia è la famosa e bella penisola dell’Europa, ma in Grecia il territorio è per o più montuoso, pertanto a causa della natura sfavorevole dei luoghi, il suolo non è assai fertile e il clima qualche volta è anche avverso. Tuttavia in Grecia è numeroso il numero di agricoltori. Gli agricoltori coltivano con grande diligenza olivi e vigne e producono una grande abbondanza di vino e olio. I greci non solo sono contadini operosi ma anche marinai esperti: salpano da Atene e Corinto e attraverso il mar Egeo arrivano alle isole Creta, Rodi, Cipro o alle coste di Asia e Africa e si occupano di molti affari con numerosi popoli. I greci invocano sempre l'aiuto degli dei e temono molto la loro ira quindi edificano bei templi e praticano varie cerimonie e sacrifici agli dei; infatti porgono numerosi doni agli dei e alle dee, ma le vittime propizie sono sacrificate agli dei superni; quelle malvagie agli dei infernali.