Versione di latino HELP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"cotidie legere" numero486 pagina398
è PREFERIBILE LA DIGNITà SENZA VITA CHE UNA VITA SENZA DIGNITà
tui quoque clarissimi excessus, cato, utica monumentum est, in qua ex fortissimis vulneribus tuis plus gloriae quam sanguinis manavit.......
........ quam aequo animo ne ferro essem interemptura"
ho scritto l'inizio e la fine.
mi servirebbe per domani perfavore.
GRAZIEEE! :hida
è PREFERIBILE LA DIGNITà SENZA VITA CHE UNA VITA SENZA DIGNITà
tui quoque clarissimi excessus, cato, utica monumentum est, in qua ex fortissimis vulneribus tuis plus gloriae quam sanguinis manavit.......
........ quam aequo animo ne ferro essem interemptura"
ho scritto l'inizio e la fine.
mi servirebbe per domani perfavore.
GRAZIEEE! :hida
Risposte
Prego!!!
:hi
:hi
GRAZIE MILLEEEE!^^:satisfied
E' preferibile la dignità senza vita che una vita senza dignità
Tui quoque clarissimi excessus, Cato, Utica monumentum est, in qua ex fortissimis vulneribus tuis plus gloriae quam sanguinis manavit: si quidem constantissime in gladium incumbendo magnum hominibus documentum dedisti, quanto potior esse debeat probis dignitas sine vita quam vita sine dignitate.
Cuius filia minime muliebris animi. quae, cum Bruti viri sui consilium, quod de interficiendo ceperat Caesare, ea nocte, quam dies taeterrimi facti secutus est, cognosset, egresso cubiculum Bruto cultellum tonsorium quasi unguium resecandorum causa poposcit eoque velut forte elapso se vulneravit. clamore deinde ancillarum in cubiculum revocatus Brutus obiurgare eam coepit, quod tonsoris praeripuisset officium. cui secreto Porcia 'non est hoc' inquit 'temerarium factum meum, sed in tali statu nostro amoris mei erga te certissimum indicium: experiri enim volui, si tibi propositum parum ex sententia cessisset, quam aequo animo me ferro essem interemptura'.
Anche della tua gloriosissima fine, o Catone, è testimone Utica, dove dalle tue coraggiose ferite promanò più gloria che sangue: se è vero che, gettandoti impavido sulla spada, dimostrasti nobilmente all'umanità quanto preferibile debba essere, per gli onesti, la dignità senza vita alla vita senza dignità.
Pure sua figlia ebbe animo per nulla da femminetta. La notte precedente il giorno del mostruoso assassinio di Cesare, venuta a conoscenza del progetto di suo marito Bruto, appena costui fu uscito dalla stanza da letto, chiese un rasoio dando ad intendere che volesse tagliarsi le unghie e come per accidente se ne ferì. Richiamato in camera dalle grida delle ancelle, Bruto cominciò a rimproverarla perché si era voluta sostituire al parrucchiere. Ma Porcia, presolo in disparte: «Questo non è stato un fatto accidentale», disse, «ma una prova sicura del mio amore per te in codesta nostra situazione: sì, ho voluto sperimentare con quanta serenità mi sarei uccisa, se il tuo progetto fosse fallito».
Tui quoque clarissimi excessus, Cato, Utica monumentum est, in qua ex fortissimis vulneribus tuis plus gloriae quam sanguinis manavit: si quidem constantissime in gladium incumbendo magnum hominibus documentum dedisti, quanto potior esse debeat probis dignitas sine vita quam vita sine dignitate.
Cuius filia minime muliebris animi. quae, cum Bruti viri sui consilium, quod de interficiendo ceperat Caesare, ea nocte, quam dies taeterrimi facti secutus est, cognosset, egresso cubiculum Bruto cultellum tonsorium quasi unguium resecandorum causa poposcit eoque velut forte elapso se vulneravit. clamore deinde ancillarum in cubiculum revocatus Brutus obiurgare eam coepit, quod tonsoris praeripuisset officium. cui secreto Porcia 'non est hoc' inquit 'temerarium factum meum, sed in tali statu nostro amoris mei erga te certissimum indicium: experiri enim volui, si tibi propositum parum ex sententia cessisset, quam aequo animo me ferro essem interemptura'.
Anche della tua gloriosissima fine, o Catone, è testimone Utica, dove dalle tue coraggiose ferite promanò più gloria che sangue: se è vero che, gettandoti impavido sulla spada, dimostrasti nobilmente all'umanità quanto preferibile debba essere, per gli onesti, la dignità senza vita alla vita senza dignità.
Pure sua figlia ebbe animo per nulla da femminetta. La notte precedente il giorno del mostruoso assassinio di Cesare, venuta a conoscenza del progetto di suo marito Bruto, appena costui fu uscito dalla stanza da letto, chiese un rasoio dando ad intendere che volesse tagliarsi le unghie e come per accidente se ne ferì. Richiamato in camera dalle grida delle ancelle, Bruto cominciò a rimproverarla perché si era voluta sostituire al parrucchiere. Ma Porcia, presolo in disparte: «Questo non è stato un fatto accidentale», disse, «ma una prova sicura del mio amore per te in codesta nostra situazione: sì, ho voluto sperimentare con quanta serenità mi sarei uccisa, se il tuo progetto fosse fallito».
Questa discussione è stata chiusa