Analisi II Catilinaria :(

arutrops
Ciao a tutti :hi vi stò per fare una domanda scomoda, ma potreste farmi l'analisi delle parti 1 e 2 della II Catilinaria di Cicerone? Mi serve giusto l'analisi dei verbi, e delle proposizioni.
Vi prego, se qualcuno mi aiuta è realmente un santo :) GRAAZIE!

Miglior risposta
ShattereDreams
Quod vero non cruentum mucronem, ut voluit, extulit, quod vivis nobis egressus est, quod ei ferrum e manibus extorsimus, quod incolumes cives, quod stantem urbem reliquit, quanto tandem illum maerore esse adflictum et profligatum putatis? Iacet ille nunc prostratus, Quirites, et se perculsum atque abiectum esse sentit et retorquet oculos profecto saepe ad hanc urbem, quam e suis faucibus ereptam esse luget; quae quidem mihi laetari videtur, quod tantam pestem evomuerit forasque proiecerit.

Analisi

Qui c'è un'interrogativa diretta (quarto rigo) introdotta da 'quanto' e al suo interno un'infinitiva (c'è infatti il soggetto in accusativo, che è 'illum', e il verbo all'infinito, ovvero 'adflictum et profligatum esse').

Al quinto rigo c'è un'infinitiva introdotta dal verbo 'sentit'; il soggetto di questa infinitiva è 'se', mentre il verbo, anzi i verbi, sono 'perculsum atque abiectum esse'.

Poco più sotto, al sesto rigo, c'è un'altra infinitiva introdotta dal verbo 'luget'; il soggetto in accusativo è sempre il 'se' del quarto rigo mentre il verbo all'infinito è 'ereptam esse'.


Verbi:

- voluit: da volo, vis, volui, velle; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- extulit: da effĕro, effĕrs, extuli, elatum, effĕrre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- egressus est: da ēgrĕdĭor, ēgrĕdĕris, egressus sum, ēgrĕdi; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- extorsimus: da extorquĕo, extorques, extorsi, extortum, extorquēre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- reliquit: da rĕlinquo, rĕlinquis, reliqui, relictum, rĕlinquĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- adflictum esse: adflīgo, adflīgis, adflixi, adflictum, adflīgĕre; infinito perfetto
- profligatum esse: da prōflīgo, prōflīgas, profligavi, profligatum, prōflīgāre; infinito perfetto
- putatis: da pŭto, pŭtas, putavi, putatum, pŭtāre; modo indicativo, tempo presente, 2^ persona plurale, diatesi attiva
- iacet: da iăcĕo, iăces, iacui, iăcēre; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- perculsum esse: da percello, percellis, perculi, perculsum, percellĕre; infinito perfetto
- abiectum esse: da ăbĭcĭo, ăbĭcis, abieci, abiectum, ăbĭcĕre; infinito perfetto
- sentit: da sentĭo, sentis, sensi, sensum, sentīre; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- retorquet: da rĕtorquĕo, rĕtorques, retorsi, retortum, rĕtorquēre; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- ereptam esse: da ērēpo, ērēpis, erepsi, ereptum, ērēpĕre; infinito perfetto
- luget: da lūgĕo, lūges, luxi, luctum, lūgēre; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- laetari: da lætor, lætāris, lætatus sum, lætāri; infinito presente
- videtur: da vĭdĕor, vĭdēris, visus sum, vĭdēri; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare
- evomuerit: da ēvŏmo, ēvŏmis, evomui, evomitum, ēvŏmĕre; modo congiuntivo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- proiecerit: da prōĭcĭo, prōĭcis, proieci, proiectum, prōĭcĕre; modo congiuntivo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva


:hi
Miglior risposta
Risposte
arutrops
GRAZIE MILLE, DAVVERO!

arutrops
oddio mio, sei un angelo *-*

ShattereDreams
Nel primo pezzo non ci sono proposizioni particolari, né costrutti rilevanti, ad eccezione dell'ablativo assoluto al penultimo rigo (nullo impediente) e i numerosi participi presenti nella prima parte (furentem, anhelantem, molientem, ecc)

Ti faccio l'analisi dei verbi della prima parte:

- furentem: da fŭro, fŭris, fŭrĕre; participio presente (da questo fino a egredientem concordano tutti con 'Catilinam')
- anhelantem: da ănhēlo, ănhēlas, anhelavi, anhelatum, ănhēlāre; participio presente
- molientem: da mōlĭor, mōlīris, molitus sum, mōlīri; participio presente
- minitantem: da mĭnĭtor, mĭnĭtāris, minitatus sum, mĭnĭtāri; participio presente
- eiecimus: da ēĭcĭo, ēĭcis, eieci, eiectum, ēĭcĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- emisimus: da ēmitto, ēmittis, emisi, emissum, ēmittĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- egredientem: da ēgrĕdĭor, ēgrĕdĕris, egressus sum, ēgrĕdi; participio presente
- prosecuti sumus: da prōsĕquor, prōsĕquĕris, prosecutus sum, prōsĕquĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale
- abiit: da ăbĕo, ăbis, abii (abivi), abitum, ăbire; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- excessit: da excēdo, excēdis, excessi, excessum, excēdĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- evasit: da ēvādo, ēvādis, evasi, evasum, ēvādĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- erupit: da ērumpo, ērumpis, erupi, eruptum, ērumpĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi attiva
- comparabitur: da comparo, as, avi, atum, are; modo indicativo, tempo futuro semplice, 3^ persona singolare, diatesi passiva
- vicimus: da vinco, vincis, vici, victum, vincĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- versabitur: da vers, as, avi, atum, are; modo indicativo, tempo futuro semplice, 3^ persona singolare, diatesi passiva
- pertimescemus: da pertĭmesco, pertĭmescis, pertimui, pertĭmescĕre; modo indicativo, tempo futuro semplice, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- motus est: da mŏvĕo, mŏves, movi, motum, mŏvēre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi passiva
- depulsus est: da dēpello, dēpellis, depuli, depulsum, dēpellĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare, diatesi passiva
- geremus: da gero, gĕris, gessi, gestum, gĕrĕre; modo indicativo, tempo futuro semplice, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- perdidimus: da perdo, perdis, perdidi, perditum, perdĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale, diatesi attiva
- coniecimus: da cōnĭcĭo, cōnĭcis, conieci, coniectum, cōnĭcĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 1^ persona plurale, diatesi attiva


Tra un po' faccio l'altro :)

arutrops
Si, sia i paradigmi che l'analisi dei verbi cioè modo, tempo, persona e diatesi, e poi le proposizioni più rilevanti nel testo :)

ShattereDreams
Analisi dei verbi e proposizioni in che senso? I paradigmi?

arutrops
certo :)

1- Tandem aliquando, Quirites, L. Catilinam furentem audacia, scelus anhelantem, pestem patriae nefarie molientem, vobis atque huic urbi ferro flammaque minitantem ex urbe vel eiecimus vel emisimus vel ipsum egredientem verbis prosecuti sumus. Abiit, excessit, evasit, erupit. Nulla iam pernicies a monstro illo atque prodigio moenibus ipsis intra moenia comparabitur. Atque hunc quidem unum huius belli domestici ducem sine controversia vicimus. Non enim iam inter latera nostra sica illa versabitur, non in campo, non in foro, non in curia, non denique intra domesticos parietes pertimescemus. Loco ille motus est, cum est ex urbe depulsus. Palam iam cum hoste nullo inpediente bellum iustum geremus.Sine dubio perdidimus hominem magnificeque vicimus, cum illum ex occultis insidiis in apertum latrocinium coniecimus.

2- Quod vero non cruentum mucronem, ut voluit, extulit, quod vivis nobis egressus est, quod ei ferrum e manibus extorsimus, quod incolumes cives, quod stantem urbem reliquit, quanto tandem illum maerore esse adflictum et profligatum putatis? Iacet ille nunc prostratus, Quirites, et se perculsum atque abiectum esse sentit et retorquet oculos profecto saepe ad hanc urbem, quam e suis faucibus ereptam esse luget; quae quidem mihi laetari videtur, quod tantam pestem evomuerit forasque proiecerit.

è troppo lunga forse? :(

ShattereDreams
Metti i testi per favore :)

Rispondi
Per rispondere a questa discussione devi prima effettuare il login.