Aiuto:Traduzione di Latino...

piccolina_89
:cry salve ragazzi, vi scrivo xchè sn diperata, visto che sono alle prime armi con questa materia (in seguito a varie vicende..meglio nn dilungarsi troppo hihi)....
sn incappata in un prof davvero esigente e severo...ci ha assegnato due traduzione dall'oggi al domani tra l'altro anche dure....
sarei molto grata se qualcuno mi aiutasse...
eccovi di seguito le versioni:

Marcus Tullius Cicero
De re publica: LIBER II

Hoc cum omnes adprobavissent, 'quod habemus' inquit 'institutae rei publicae tam clarum ac tam omnibus notum exordium quam huius urbis condendae principium profectum a Romulo? qui patre Marte natus - concedamus enim famae hominum, praesertim non inveteratae solum sed etiam sapienter a maioribus proditae, bene meriti de rebus communibus ut genere etiam putarentur, non solum ingenio esse divino - is igitur ut natus sit, cum Remo fratre dicitur ab Amulio rege Albano ob labefactandi regni timorem ad Tiberim exponi iussus esse; quo in loco cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus, pastoresque eum sustulissent et in agresti cultu laboreque aluissent, perhibetur ut adoleverit et corporis viribus et animi ferocitate tantum ceteris praestitisse, ut omnes qui tum eos agros ubi hodie est haec urbs incolebant, aequo animo illi libenterque parerent. quorum copiis cum se ducem praebuisset, ut [et] iam a fabulis ad facta veniamus, oppressisse Longam Albam, validam urbem et potentem temporibus illis, Amuliumque regem interemisse fertur.


Seconda Versione

Titolo:Cicerone - Rhetorica - Tusculanae Disputationes - Liber Quintus - 104

[104] Intellegendum est igitur nec gloriam popularem ipsam per sese expetendam nec ignobilitatem extimescendam. 'Veni Athenas' inquit Democritus 'neque me quisquam ibi adgnovit.' Constantem hominem et gravem, qui glorietur a gloria se afuisse! An tibicines ique, qui fidibus utuntur, suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque moderantur, vir sapiens multo arte maiore praeditus non quid verissimum sit, sed quid velit vulgus, exquiret? An quicquam stultius quam, quos singulos sicut operarios barbarosque contemnas, eos aliquid putare esse universos? Ille vero nostras ambitiones levitatesque contemnet honoresque populi etiam ultro delatos repudiabit; nos autem eos nescimus, ante quam paenitere coepit, contemnere.

vi ringrazio anticipatamente...baciii

Risposte
piccolina_89
uhh..grazie Mario..intanto mi scivo questa e me la studio...
nel caso si trovasse anche l'altra,sarei molto contenta...grazie....:satisfied

Mario
Hoc cum omnes adprobavissent, 'quod habemus' inquit 'institutae rei publicae tam clarum ac tam omnibus notum exordium quam huius urbis condendae principium profectum a Romulo? qui patre Marte natus - concedamus enim famae hominum, praesertim non inveteratae solum sed etiam sapienter a maioribus proditae, bene meriti de rebus communibus ut genere etiam putarentur, non solum ingenio esse divino - is igitur ut natus sit, cum Remo fratre dicitur ab Amulio rege Albano ob labefactandi regni timorem ad Tiberim exponi iussus esse; quo in loco cum esset silvestris beluae sustentatus uberibus, pastoresque eum sustulissent et in agresti cultu laboreque aluissent, perhibetur ut adoleverit et corporis viribus et animi ferocitate tantum ceteris praestitisse, ut omnes qui tum eos agros ubi hodie est haec urbs incolebant, aequo animo illi libenterque parerent. quorum copiis cum se ducem praebuisset, ut [et] iam a fabulis ad facta veniamus, oppressisse Longam Albam, validam urbem et potentem temporibus illis, Amuliumque regem interemisse fertur.

Avendo tutti approvato: "si potrebbe forse trovare - continuò - un più chiaro esempio della nascita d'uno Stato che la fondazione di questa città per opera di Romolo, nato da Marte? Vogliamo rispettare una pia tradizione non soltanto vetusta ma autorizzata con saggezza dai nostri vecchi, la quale vuole che ai benemeriti dello Stato si attribuisca non solo divino ingegno ma anche divina nascita. Nato dunque da Marte, si dice che Romolo col fratello Remo sia stato, per ordine del re Albano Amulio, che temeva di dover perdere il regno, esposto sulle rive del Tevere. Essendo in quel luogo sostentato dalle mammelle d'una bestia selvaggia, i pastori lo raccolsero e l'educarono al culto e alla fatica dei campi; ed egli crebbe così superiore agli altri per robustezza di membra e fierezza d'animo, che tutti quelli che abitavano nei campi in cui é oggi questa città, gli ubbidivano spontaneamente e volentieri. Ma per venire dalle favole ai fatti, fattosi duce di quelle schiere, si narra ch'égli s'impadronisse di Albalonga, grande e forte città per quei tempi, e che uccidesse il re Amulio.

Questa discussione è stata chiusa