Aiuto..potete analizzarmi questa versione di latino? GRAZIE MILLE :)
Petimus a vobis, iudices, ut quam acerrime maleficia vindicetis, ut quam fortissime hominibus audacissimis resistatis, ut hoc cogitetis, nisi in hac causa qui vester animus sit ostendetis, eo prorumpere hominum cupiditatem et scelus et audaciam ut non modo clam verum etiam hic in foro, ante pedes vestros, iudices, inter ipsa subsellia caedes futurae sint. Vestrum nemo est quin intellegat populum Romanum hoc tempore domestica crudelitate laborare; quae non modo id habet in se mali quod tot civis atrocissime sustulit verum etiam hominibus lenissimis ademit misericordiam consuetudine incommodorum. Nam cum omnibus horis aliquid atrociter fieri videmus, adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus.
POTETE ANALIZZARMI QUESTA VERSIONE (subordinate, verbi: tempo modo e da dove vengono) ? GRAZIE MILLE :D
POTETE ANALIZZARMI QUESTA VERSIONE (subordinate, verbi: tempo modo e da dove vengono) ? GRAZIE MILLE :D
Miglior risposta
Subordinate:
- ut quam acerrime maleficia vindicetis: prop. volitiva
- ut quam fortissime hominibus audacissimis resistatis: prop. volitiva
- ut hoc cogitetis: prop. volitiva
- eo prorumpere ... ut non modo clam verum etiam hic in foro, ante pedes vestros, iudices, inter ipsa subsellia caedes futurae sint: prop. consecutiva
- quin intellegat: prop. completiva
- populum Romanum hoc tempore domestica crudelitate laborare: prop. infinitiva [populum Romanum = soggetto dell'infinitiva; laborare = verbo all'infinito]
- cum omnibus horis aliquid atrociter fieri videmus: prop. temporale
Verbi:
- petimus: da pĕto, pĕtis, petii, petitum, pĕtĕre; modo indicativo, tempo presente, 1^ persona plurale
- vindicetis: da vindĭco, vindĭcas, vindicavi, vindicatum, vindĭcāre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- resistatis: da rĕsisto, rĕsistis, restiti, rĕsistĕre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- cogitetis: da cōgĭto, cōgĭtas, cogitavi, cogitatum, cōgĭtāre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- ostendetis: da ostendo, ostendis, ostendi, ostentum, ostendĕre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- prorumpere: da prōrumpo, prōrumpis, prorupi, proruptum, prōrumpĕre; modo infinito, tempo presente
- intellegat: da intellĕgo, intellĕgis, intellexi, intellectum, intellĕgĕre; modo congiuntivo, tempo presente, 3^ persona singolare
- laborare: da lăbōro, lăbōras, laboravi, laboratum, lăbōrāre; modo infinito, tempo presente
- habet: da hăbĕo, hăbes, habui, habitum, hăbēre; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare
- sustulit: da tollo, tollis, sustuli, sublatum, tollĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare
- ademit: da ădĭmo, ădĭmis, ademi, ademptum, ădĭmĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare
- videmus: da vĭdĕo, vĭdes, vidi, visum, vĭdēre; modo indicativo, tempo presente, 1^ persona plurale
- amittimus: da āmitto, āmittis, amisi, amissum, āmittĕre; modo indicativo, tempo presente, 1^ persona plurale
:hi
Cristina
- ut quam acerrime maleficia vindicetis: prop. volitiva
- ut quam fortissime hominibus audacissimis resistatis: prop. volitiva
- ut hoc cogitetis: prop. volitiva
- eo prorumpere ... ut non modo clam verum etiam hic in foro, ante pedes vestros, iudices, inter ipsa subsellia caedes futurae sint: prop. consecutiva
- quin intellegat: prop. completiva
- populum Romanum hoc tempore domestica crudelitate laborare: prop. infinitiva [populum Romanum = soggetto dell'infinitiva; laborare = verbo all'infinito]
- cum omnibus horis aliquid atrociter fieri videmus: prop. temporale
Verbi:
- petimus: da pĕto, pĕtis, petii, petitum, pĕtĕre; modo indicativo, tempo presente, 1^ persona plurale
- vindicetis: da vindĭco, vindĭcas, vindicavi, vindicatum, vindĭcāre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- resistatis: da rĕsisto, rĕsistis, restiti, rĕsistĕre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- cogitetis: da cōgĭto, cōgĭtas, cogitavi, cogitatum, cōgĭtāre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- ostendetis: da ostendo, ostendis, ostendi, ostentum, ostendĕre; modo congiuntivo, tempo presente, 2^ persona plurale
- prorumpere: da prōrumpo, prōrumpis, prorupi, proruptum, prōrumpĕre; modo infinito, tempo presente
- intellegat: da intellĕgo, intellĕgis, intellexi, intellectum, intellĕgĕre; modo congiuntivo, tempo presente, 3^ persona singolare
- laborare: da lăbōro, lăbōras, laboravi, laboratum, lăbōrāre; modo infinito, tempo presente
- habet: da hăbĕo, hăbes, habui, habitum, hăbēre; modo indicativo, tempo presente, 3^ persona singolare
- sustulit: da tollo, tollis, sustuli, sublatum, tollĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare
- ademit: da ădĭmo, ădĭmis, ademi, ademptum, ădĭmĕre; modo indicativo, tempo perfetto, 3^ persona singolare
- videmus: da vĭdĕo, vĭdes, vidi, visum, vĭdēre; modo indicativo, tempo presente, 1^ persona plurale
- amittimus: da āmitto, āmittis, amisi, amissum, āmittĕre; modo indicativo, tempo presente, 1^ persona plurale
:hi
Cristina
Miglior risposta