X favore aiuto greco
Per favore mi potete aiutare con una versione di Plutarco: I figli dei potenti imparano bene solo a cavalcare.
Grazie, grazie, grazie
Των μεν Στωικων ουδʹ ακουειν ενιοι υπομενουσι τον σοϕον ομου πλουσιον καλον ευγενη προσαγορευόντων, οι δε κόλακες τον πλουσιον ομου και ρητορα και ποιητην, αν δε βουληται, και ζω-γραϕον και αυλητην αποϕαινουσι και ποδωκη και ρωμαλεον, υποπιπτοντες εν τω παλαιειν και απολειπομενοι εν τω θειν, ωῥπερ Κρισων ό Ίμεαιος άπελειϕθη διαθεων προς Άλεξανδρον, ό δʹ αισθόμενος ηγανακτησε. Καρνεαδης δʹ ελεγε οτι πλονσιων και βασιλεων παιδες ιππευειν μονον, αλλο δʹ ουδεν εν και καλως μανθανουσι· κοαευει γαρ αυτους εν ταις διατριβαις ό διδασκαλος επαινων και ό προσπαιων υποκατακλινόμενος, ό δʹ ιππος, ουκ ειδως ουδε ϕροντιζων οστις ιππευη, ιδιωτης η αρχων η πλουσιος η ηενης, εκτραχηλιξει τους μη δυναμενομς οχεισθαι.
Grazie, grazie, grazie
Των μεν Στωικων ουδʹ ακουειν ενιοι υπομενουσι τον σοϕον ομου πλουσιον καλον ευγενη προσαγορευόντων, οι δε κόλακες τον πλουσιον ομου και ρητορα και ποιητην, αν δε βουληται, και ζω-γραϕον και αυλητην αποϕαινουσι και ποδωκη και ρωμαλεον, υποπιπτοντες εν τω παλαιειν και απολειπομενοι εν τω θειν, ωῥπερ Κρισων ό Ίμεαιος άπελειϕθη διαθεων προς Άλεξανδρον, ό δʹ αισθόμενος ηγανακτησε. Καρνεαδης δʹ ελεγε οτι πλονσιων και βασιλεων παιδες ιππευειν μονον, αλλο δʹ ουδεν εν και καλως μανθανουσι· κοαευει γαρ αυτους εν ταις διατριβαις ό διδασκαλος επαινων και ό προσπαιων υποκατακλινόμενος, ό δʹ ιππος, ουκ ειδως ουδε ϕροντιζων οστις ιππευη, ιδιωτης η αρχων η πλουσιος η ηενης, εκτραχηλιξει τους μη δυναμενομς οχεισθαι.
Risposte
Των μεν Στωικων ουδʹ ακουειν ενιοι υπομενουσι τον σοϕον ομου πλουσιον καλον ευγενη προσαγορευόντων, οι δε κόλακες τον πλουσιον ομου και ρητορα και ποιητην, αν δε βουληται, και ζωγραϕον και αυλητην αποϕαινουσι και ποδωκη και ρωμαλεον, υποπιπτοντες εν τω παλαιειν και απολειπομενοι εν τω θειν, ωῥπερ Κρισων ό Ίμεαιος άπελειϕθη διαθεων προς Άλεξανδρον, ό δʹ αισθόμενος ηγανακτησε. Καρνεαδης δʹ ελεγε οτι πλονσιων και βασιλεων παιδες ιππευειν μονον, αλλο δʹ ουδεν εν και καλως μανθανουσι· κολακευει γαρ αυτους εν ταις διατριβαις ό διδασκαλος επαινων και ό προσπαλαιων υποκατακλινόμενος, ό δʹ ιππος, ουκ ειδως ουδε ϕροντιζων οστις ιππευη, ιδιωτης η αρχων η πλουσιος η ηενης, εκτραχηλιξει τους μη δυναμενομς οχεισθαι.
Certi non sopportano neppure di stare a sentire gli Stoici che definiscono il saggio nello stesso tempo ricco, nobile, mentre gli adulatori dichiarano il ricco allo stesso tempo oratore e poeta e, se vuole, anche pittore e suonatore di flauto e inoltre veloce e forte, quando cadono mentre lottano e rimangono indietro nella corsa, come quando Crisone di Imera fu lasciato indietro mentre disputava una gara di corsa contro Alessandro e questi, accortosene, si irritò. Carneade diceva che i figli dei ricchi e dei re imparano solo a cavalcare, mentre non imparano a dovere nessun'altra cosa; il maestro infatti li adula lodandoli durante le lezioni e chi lotta contro di loro sottomettendosi, ma il cavallo, non sapendo nè preoccupandosi di chi lo cavalca, un privato cittadino o un governante o un ricco o un povero, disarciona quelli che non riescono a cavalcarlo.
ciao ravenmony :hi
Certi non sopportano neppure di stare a sentire gli Stoici che definiscono il saggio nello stesso tempo ricco, nobile, mentre gli adulatori dichiarano il ricco allo stesso tempo oratore e poeta e, se vuole, anche pittore e suonatore di flauto e inoltre veloce e forte, quando cadono mentre lottano e rimangono indietro nella corsa, come quando Crisone di Imera fu lasciato indietro mentre disputava una gara di corsa contro Alessandro e questi, accortosene, si irritò. Carneade diceva che i figli dei ricchi e dei re imparano solo a cavalcare, mentre non imparano a dovere nessun'altra cosa; il maestro infatti li adula lodandoli durante le lezioni e chi lotta contro di loro sottomettendosi, ma il cavallo, non sapendo nè preoccupandosi di chi lo cavalca, un privato cittadino o un governante o un ricco o un povero, disarciona quelli che non riescono a cavalcarlo.
ciao ravenmony :hi
τῶν μὲν Στωϊκῶν οὐδ' ἀκούειν ἔνιοι ὑπομένουσι τὸν σοφὸν ὁμοῦ πλούσιον καλὸν εὐγενῆ βασιλέα προσαγορευόντων, οἱ δὲ κόλακες τὸν πλούσιον ὁμοῦ καὶ ῥήτορα καὶ ποιητήν, ἂν δὲ βούληται, καὶ ζῳγράφον καὶ αὐλητὴν ἀποφαίνουσι καὶ ποδώκη καὶ ῥωμαλέον, ὑποπίπτοντες ἐν τῷ παλαίειν καὶ ἀπολειπόμενοι θεόντων, ὥσπερ Κρίσων ὁ Ἱμεραῖος ἀπελείφθη διαθέων πρὸς Ἀλέξανδρον, ὁ δ' αἰσθόμενος ἠγανάκτησε. Καρνεάδης δ' ἔλεγε ὅτι πλουσίων καὶ βασιλέων παῖδες ἱππεύειν μόνον, ἄλλο δ' οὐδὲν εὖ καὶ καλῶς μανθάνουσι· κολακεύει γὰρ αὐτοὺς ἐν ταῖς διατριβαῖς ὁ διδάσκαλος ἐπαινῶν καὶ ὁ προσπαλαίων ὑποκατακλινόμενος, ὁ δ' ἵππος, οὐκ εἰδὼς οὐδὲ φροντίζων ὅστις ἰδιώτης ἢ ἄρχων ἢ πλούσιος ἢ πένης, ἐκτραχηλίζει τοὺς μὴ δυναμένους ὀχεῖσθαι.
Intanto su internet ho trovato questa traduzione francese...
Et après cela, on se moquera des stoïciens, qui disent que leur sage est beau, noble et roi ! Mais les flatteurs ne vont-ils pas plus loin ? eux qui font de l'homme riche, quand il le veut, un poète, un peintre, un musicien ; qui, pour faire paraître sa force ou sa légèreté, se laissent exprès vaincre à la lutte ou devancer à la course, comme Crisson d'Himère le fit un jour à l'égard d'Alexandre, qui, s'en étant aperçu, lui en sut très mauvais gré. La seule chose, disait Carnéade, que les enfants des rois et des riches apprennent bien, c'est à monter à cheval. Dans les écoles, les maîtres les flattent par 134 leurs louanges, et les athlètes en leur cédant exprès la victoire. Mais le cheval, qui ne distingue pas, et qui s'embarrasse peu s'il est monté par un grand ou par un particulier, par un riche ou par un pauvre, renverse sans ménagement quiconque ne sait pas se conduire.
ciao!
sele
Intanto su internet ho trovato questa traduzione francese...
Et après cela, on se moquera des stoïciens, qui disent que leur sage est beau, noble et roi ! Mais les flatteurs ne vont-ils pas plus loin ? eux qui font de l'homme riche, quand il le veut, un poète, un peintre, un musicien ; qui, pour faire paraître sa force ou sa légèreté, se laissent exprès vaincre à la lutte ou devancer à la course, comme Crisson d'Himère le fit un jour à l'égard d'Alexandre, qui, s'en étant aperçu, lui en sut très mauvais gré. La seule chose, disait Carnéade, que les enfants des rois et des riches apprennent bien, c'est à monter à cheval. Dans les écoles, les maîtres les flattent par 134 leurs louanges, et les athlètes en leur cédant exprès la victoire. Mais le cheval, qui ne distingue pas, et qui s'embarrasse peu s'il est monté par un grand ou par un particulier, par un riche ou par un pauvre, renverse sans ménagement quiconque ne sait pas se conduire.
ciao!
sele
Accedi a tutti gli appunti
Tutor AI: studia meglio e in meno tempo